آبروریزی بوئینگ/ فضانوردان در ایستگاه فضایی گیر افتادند؟

به گزارش خبرگزاری رابو، بازگشت آنها به زمین پیش از این به دلیل مشکلاتی در برخی از موتورهای فضاپیما و نشت گاز هلیوم که سوخت را به داخل پیشرانه می راند، به تعویق افتاده بود. ناسا در حال بررسی سطح بالایی از مسائل فنی قبل از تصمیم گیری در مورد بازگرداندن فضانوردان خود به خانه است.

استارلاینر در 5 ژوئن با وجود یک نشت جزئی هلیوم راه اندازی شد. هلیوم برای فشار دادن پیشرانه به داخل سیستم های رانش مورد استفاده برای مانور در فضا و کاهش سرعت آن برای بازگشت به جو زمین استفاده می شود. این نشت به حدی کوچک بود که مهندسان فکر کردند بر ماموریت تأثیری نخواهد گذاشت، بنابراین به پرتاب ادامه دادند.

اما چهار نشت هلیوم دیگر در طول ماموریت رخ داد، و پنج مورد از 28 رانشگر مانور دهنده در حین نزدیک شدن به ایستگاه فضایی قطع شدند، که چهار مورد از آنها دوباره راه اندازی شدند. قرار بود این ماموریت هشت روز طول بکشد، اما با شروع تحقیقات مهندسان، تاریخ بازگشت به تعویق افتاد.

سپس در 18 ژوئن، ناسا اعلام کرد که Starliner سفر خود را به خانه در ساعت 22:00 EDT در روز چهارشنبه 26 ژوئن آغاز خواهد کرد.

ناسا قبلاً در یک پست وبلاگی اعلام کرده بود که این نشت هیچ خطری برای فضانوردان ندارد زیرا: “فقط هفت ساعت پرواز رایگان برای پایان دادن به یک ماموریت عادی لازم است و Starliner در حال حاضر هلیوم کافی در مخازن خود برای پشتیبانی از 70 ساعت کارکرد دارد.” “.” او یک سفر دارد.

اما تنها چند روز بعد، پس از جلسات سطح بالا، ناسا تصمیم گرفت که بازگشت برنامه ریزی شده باید برای رسیدن به تاریخ جولای “تعدیل” شود. اطلاعات بیشتری در مورد دلیل تغییر تصمیم ارائه نشده است.

ناسا گفت مهندسان پرواز می خواستند فضاپیما را قبل از ورود مجدد به جو مطالعه کنند. آژانس فضایی تاکید کرد که فضانوردان سرگردان نبوده اند و خودروی استارلاینر اجازه دارد در صورت بروز شرایط اضطراری در ایستگاه فضایی بین المللی به زمین بازگردد.

آنچه بعداً اتفاق می‌افتد، منوط به بررسی سطح بالا و در سطح آژانس توسط ناسا برای تصمیم‌گیری در مورد مراحل بعدی است.

توالی رویدادها سؤالاتی را در مورد اینکه آیا پرتاب باید با وجود نشت انجام می شد یا خیر ایجاد می کند.

دکتر آدام بیکر، رئیس Rocket Engineering، یک شرکت انگلیسی متخصص در سیستم‌های موشکی، می‌گوید که دلیل پرتاب را درک می‌کند، اما می‌گوید که بهتر بود علت نشت را بررسی می‌کرد و آن را رفع می‌کرد.

وی افزود: این خطر وجود دارد که سعی کنیم کارها را بیش از حد کامل کنیم و در نهایت طولانی و گران تمام شود و در نتیجه حمایت عمومی و سیاسی را از دست بدهیم.

اما آنچه من احساس می کنم این است که آنها ممکن است به اندازه کافی بدتر شدن نشت پس از راه اندازی را در نظر نگرفته باشند. شاید این همان کاری است که ناسا و بوئینگ باید انجام می دادند. این امر بسیار گران تمام می‌شد، زیرا شامل برداشتن موشک از سکوی پرتاب و خارج کردن سیستم رانش از فضاپیما بود.

به گفته دکتر سیمون باربر، دانشمند فضایی در دانشگاه آزاد، موضوع دیگری که ناسا باید بررسی کند این است که چرا این مسائل در هیچ یک از دو آزمایش قبلی پرواز بدون سرنشین استارلاینر شناسایی نشدند.

او می‌گوید: «مشکلاتی که در چند هفته گذشته دیدیم، آن چیزی نیست که در این مرحله از برنامه توسعه Starliner انتظار داشتیم».

تمام هدف آزمایش این بود که قرار دادن فضانوردان در حلقه کنترل فضاپیما از نظر عملکرد چه کاری می تواند انجام دهد. در عوض، به نظر می رسد که ما با مسائل اساسی تری سروکار داریم که باید قبلاً به آن پرداخته می شد.»

در نهایت، برای ناسا، مسئله مهم تعیین علت اصلی نشت هلیوم و مشکلات پیشرانه است. دکتر باربر گفت، تا زمانی که آنها این کار را انجام ندهند، تمام تحلیل‌های مربوط به خطرات مربوط به بازگشت ایمن فضانوردان و هرگونه برنامه احتمالی ناقص خواهند بود: «تا زمانی که علت اصلی آن مشخص نشود، آنها باید بر اساس اطلاعات ناقص درباره بازگشت قضاوت کنند.» “اگر علت هر شکست را به طور کامل درک نکنید، نمی توانید با اطمینان بگویید که مشکل سیستمیکی ندارید که نه تنها سیستم پرداخت اولیه، بلکه پشتیبان ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.”

به عنوان آخرین راه حل، ناسا و بوئینگ می توانند فضانوردان را با کپسول دراگون اسپیس ایکس بازگردانند که برای بوئینگ بسیار شرم آور خواهد بود.

منبع: بی بی سی

227227