اخبار اخبار فرهنگی

انتقاد عروسک گردان «لقمه» از انفعال خانه تئاتر/ صحنه‌ تئاتر دست رَپرها و اینفلوئنسرهای اینستاگرام

تبلیغات بنری


پریسا ساسانی: محمد لوکمانیان عروسک گردان در سریال کلاه قرمزی با ایرج طهماسب و صداپیشه خانواده پاشا ایفای نقش کرد و در سریال مهامینی عروسک گردان نیز در نقش قیما، روح و پاشا ایفای نقش کرد. ناگفته نماند که لوکمانیان با بازی در نقش عروسک گردان و صداپیشگی شخصیتی به نام «لوکما» به جامعه غیر هنری معرفی شد.

او یک عروسک گردان و صداپیشه، عضو انجمن تئاتر عروسکی است. در ادامه رسیدگی به پرونده خانه تئاتر در خبرگزاری رابو؛ وی گفت: هنر نمایش و تئاتر در درجه اول کار مدیران نیست و به همین دلیل خانه تئاتر و مسائل پیرامون این نهاد صنفی در سیاست های کلی متولیان فرهنگی لحاظ نمی شود.

وی در این گفتگو به وضعیت معیشتی اعضای دارالطناتار، درگیری درون انجمن ها، عدم علاقه وزارت آموزش و پرورش به هنر نمایش و دیگر مسائل خانه تئاتر اشاره کرد.

*ارزیابی شما از وضعیت خانه تئاتر چیست؟

ابتدا به این نکته اشاره می کنم که اساساً هنر تئاتر و اهالی آن برای مدیران و مسئولان فرهنگی اهمیتی ندارد و به همین دلیل مسائل اساسی اهالی تئاتر هرگز به صورت سازمان یافته در خانه تئاتر حل نمی شود. در نتیجه هر از چند گاهی شاهد دعوا و درگیری بین اتحادیه ها، انجمن ها و هیئت مدیره بر سر مسائل مختلف هستیم که هیچ ربطی به اصالت هنر تئاتر ندارد.

*آیا این تلاش برای سهم به جایی می رسد؟

برای برخی، بله. از آنجایی که امکانات رفاهی به درستی بین اعضا توزیع نشده است، به این معنی است که در صورت وجود وام، آنها همیشه مسئولیت خود را خواهند گرفت. در نتیجه این روند چیزی جز بی اعتمادی به اعضای خانه تئاتر ندارد.

چه باید کرد

مشکل را باید از ریشه حل کرد و به جای چنین دعواهایی، مدیران فعلی خانه تئاتر وقت بگذارند و به وزارت ارشاد بروند تا بتوانند مسائل اساسی و ریشه ای خانه تئاتر را از الف تا حل کنند. ز. مطالبات اهالی تئاتر باید به گوش سیاستمداران و مدیران تصمیم‌گیر در سطح کلان برسد تا ما اهالی تئاتر که اتفاقاً به لطف اعضای آن شناخته می‌شویم. برای ارائه طرح ها و ایده ها، به دست آوردن بودجه مناسب و به نمایش گذاشتن هنر ارزشمند تئاتر. وگرنه همانقدر که شما به عنوان اصحاب رسانه باید مسائل خانه تئاتر را بررسی کنید و ما به عنوان اعضای این اتحادیه از کاستی ها صحبت می کنیم. در نهایت، ما به هیچ جا نمی رویم.

* اعضای خانه تئاتر در این زمینه چه کاری می توانند انجام دهند؟

حقیقت این است که افزایش قیمت ها، بیکاری و تورم فشار مضاعف بر جامعه وارد کرده است و اعضای خانه تئاتر نیز از اعضای این جامعه هستند و انتظاراتشان به حداقل یعنی بیمه و مستمری کاهش یافته است. در واقع اعضا به هر حال از ترس عدم قطعی حداقل بیمه خود همکاری می کنند که البته مهم نیست زیرا به هر حال زندگی آنها به این مسائل گره خورده و به نوعی مجبور به مشارکت می شوند.

*آیا امکانات یا امکانات خاصی برای اعضا وجود دارد؟

امکانات بسیار کم و به نظر من توهین آمیز است. سال گذشته از خانه با من تماس گرفتند و گفتند یک سطل زباله اهدایی گذاشته‌اند و من باید برای تحویل گرفتن آن به تئاتر بروم، اما حقیقت این است که هزینه سفر به خانه من معادل زباله‌های اهدایی اسنپ است. به همین دلیل می بینم که اعطای این نوع حمایت ها توهین به اهالی تئاتر است و آنها این گونه تسهیلات را صرفا برای اطلاع رسانی به مراکزی که بودجه دریافت می کنند در نظر می گیرند در حالی که بسیاری از هنرمندان بیکار هستند و بهتر است این کار را انجام دهند. به فکر راه حل بیکاری و معیشت باشد

* هیات مدیره این اتحادیه در خصوص رفع بیکاری در بین اهالی تئاتر چه می تواند بکند؟

با توجه به تازگی زندگی، باید سیستم های فروش و بازاریابی بسیار قوی ایجاد شود تا بتوان ایده های جدید و همچنین کارآفرینی را اجرا کرد. اما متأسفانه ایده های خلاقانه در تئاتر همیشه به حداقل ممکن قربانی شده است. بنابراین اتفاق خاصی برای تئاتر به عنوان بیانیه آینده نیفتاده است و به نظر می رسد نمی خواهیم این هنر و اهالی آن را جدی بگیریم. به همین دلیل معتقدم نباید مشکل را در جایی غیر از خودمان جست و جو کنیم، زیرا اگر اهالی تئاتر هنر و مطالبات خود را جدی می گرفتند، کارگردانان نیز موظف بودند این هنر گرانبها و اهالی آن را جدی بگیرند.

* خانه هنرمندان در زمینه تامین نیازهای مالی اعضای خود چه کرد؟

او به معنای واقعی کلمه هیچ کاری نکرد. فقط بگم که برای جشن سالانه انجمن در تهیه شیرینی مشکل داریم، با تعارف و صلوات خود پول شیرینی را می دهیم، متاسفانه پول خرید شیرینی هم در گزارش سالانه حساب می شود. این در حالی است که هنرمند باید از هر لحاظ فراهم شود تا بتواند با خیال راحت به فعالیت هنری بپردازد و هیچکس جز هنرمند به خود اجازه ورود به هنر تئاتر را نمی دهد. اما متاسفانه شاهد حضور رپرها و اینفلوئنسرهای اینستاگرام به عنوان بازیگر روی صحنه هستیم. چرا؟ زیرا حضور آنها برای نمایش ها پول زایی می کند. این در حالی است که یک هنرمند ارزشمند تئاتر باید آنقدر پول داشته باشد که تاجر شود و به شخصیت های پولساز اینستاگرام نرسد و رسالت خانه تئاتر فراهم کردن فضای کار برای اهالی تئاتر است نه پول. شخصیت سازی! اما در پایان متأسفانه باید بگویم که خانه تئاتر غیرفعال شده است و هنرمندان این عرصه چشم انداز روشنی برای آینده حرفه ای خود ندارند.

243

تبلیغات بنری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *