اگر دلش را دارید این خبر را بخوانید؛ استخوان‌های هزاران سرباز کشته شده در واترلو و دیگر جنگ‌های اروپا چه شد؟

به گزارش رابو، در میان آتش و دود آتش توپ و تفنگ، میشل نی، مارشال ارتش ناپلئون، به صف نیروهای انگلیسی در واترلو نگاه کرد. آن روز 18 ژوئن 1815 بود و فرمانده فرانسوی می‌توانست شاهد خروج نیروهای انگلیسی از میدان باشد.

یورونیوز در خبری نوشت: میشل نی به 12000 سواره نظام سنگین تحت فرماندهی خود دستور داد تا به موقعیت دوک ولینگتون حمله کنند، به این امید که ارتش او را شکست دهند. اما فرمانده ناپلئون موقعیت را اشتباه درک کرد. هنگامی که سواره نظام فرانسوی به بالای تپه رسیدند با آتش نیروهای انگلیسی مواجه شدند. در آن حمله هزاران سرباز سواره نظام فرانسوی به همراه صدها سرباز انگلیسی کشته شدند. پس از جنگ، بیشتر قربانیان در جایی که کشته شدند یا در گورهای دسته جمعی دفن شدند.

امروز، باستان شناسانی که نبرد واترلو، آخرین جنگ ناپلئون بناپارت را مطالعه می کنند، یک سوال مهم دارند: آن همه اجساد کجا هستند؟

از سال 2012، تنها دو اسکلت در حفاری های باستان شناسی در منطقه میدان نبرد واترلو در بلژیک پیدا شده است. تخمین زده می شود که 20000 سرباز در آن روز جان باختند، اما جستجوهای باستان شناسی مداوم در دو دهه گذشته گورهای بسیار کمی پیدا کرده است.

سربازان و اسب های مرده چه شد؟

در کتابی که اخیراً در این زمینه منتشر شده، نظریه نگران کننده ای در مورد سرنوشت اجساد مطرح شد که بر اساس آن، آنها را از خاک خارج کرده و به عنوان مواد اولیه در کارخانه قند استفاده می کردند.

مورخان برنارد ویلکن از بلژیک و رابین شفر از آلمان ادعا می‌کنند که استخوان‌های مردگان در واترلو و شاید بسیاری از نبردهای دیگر در سراسر اروپا، آفریقا و حتی ایالات متحده ممکن است برای تولید کود و شکر زمین‌گیری شده باشند. کارشناسان این عمل را به عنوان “سرقت بدنه برای مقاصد صنعتی” در دنیای مدرن توصیف می کنند.

این کشف توسط شبکه بلژیکی ArtBF توسط مورخان برای اولین بار در سال 2022 فاش شد و پس از آن رسانه های مختلف اروپایی توضیحات بیشتری در مورد این موضوع ارائه کردند.

دو ماه پیش روزنامه آمریکایی واشنگتن پست به نقل از برخی کارشناسان نوشت که فرضیه استفاده از استخوان سربازان کشته شده در ساخت کودهای کشاورزی چندان قابل اعتماد نیست و استفاده از آنها در صنعت شکر به واقعیت نزدیکتر است.

با این حال، این مطالعه به بررسی ناپدید شدن صدها هزار جسد از میدان های جنگ و گورستان های اروپایی، به ویژه در قرن نوزدهم، و بهره برداری صنعتی از استخوان های انسان در دوران مدرن می پردازد. به گزارش واشنگتن پست، اعتقاد بر این است که این رویه تا قرن بیستم ادامه داشته است و استخوان های کشته شدگان جنگ جهانی اول، از جمله آمریکایی ها نیز برای استفاده صنعتی به سرقت رفته است.

ویلکین در مصاحبه‌ای گفت: «ما می‌دانیم که پس از آن جنگ در فرانسه حفاری‌های غیرقانونی انجام شد و به احتمال بسیار زیاد استخوان‌های آمریکایی به کارخانه‌ها فرستاده شده است.

دهه‌ها شایعاتی مبنی بر اینکه استخوان‌های سربازان کشته شده در واترلو برای استفاده در فرآیندهای صنعتی خارج شده‌اند، منتشر شده است. چند سال پیش، ویلکین و شیفر شروع به بررسی این ادعا کردند و آرشیو روزنامه ها، دست نوشته ها و نامه های موجود در موزه ها را بررسی کردند. آنها در بسیاری از مراجع با این عمل مواجه شده اند و حتی گزارش هایی از وضع قوانینی از سوی دولت ها برای محدود کردن حمل استخوان های انسان به کارخانه ها و کارخانه ها دیده اند.

در کتاب مورخان مذکور نسخه‌ای از نامه‌ای است که در سال 1822 به‌صورت ناشناس و با امضای یک «سرباز زنده» در روزنامه لندن تایمز منتشر شد که در آن آمده است: «تخمین زده می‌شود که در سال گذشته بیش از یک میلیون سطل استخوان و استخوان انسان و چیزهای دیگری که از قاره اروپا وارد بندر هال در بریتانیا شد، اطراف لایپزیگ، آسترلیتز، واترلو و تمام مکان‌هایی که نبردهای اصلی در طی آخرین جنگ‌های خونین در آن انجام شد، از استخوان‌ها پاک شده‌اند. از قهرمانان و اسب هایی که بر آنها سوار شدند.

مقاله دیگری در روزنامه‌ای که در سال 1879 در پراگ کشف شد، می‌گوید: «با خوردن عسل، امکان حل شدن اتم‌های پدربزرگتان در یک صبح خوب در قهوه‌تان وجود ندارد، مانند شکر».

به نظر می رسد این عمل در ایالات متحده نیز پذیرفته شده است. در طول جنگ داخلی، بسیاری از 700000 سرباز کشته شده در گورهای دسته جمعی دفن شدند. در سال 1867، مجله ایالتی دلاور گزارشی از شاهدان عینی در مورد این موضوع منتشر کرد: «اولین صحنه ای که توجه من را در نبرد بول ران در مناسه جلب کرد، یادآوری قابل توجهی از دو انبوه استخوان، استخوان اسب، استخوان گاو بود و متأسفانه استخوان‌های انسان در مقابل هتل انباشته شده بود.

ویلکین و شافر معتقدند تحقیقات بیشتری برای تعیین شیوع این عمل در ایالات متحده مورد نیاز است.

استفاده از استخوان در تولید صنعتی در قرن بیستم با ظهور جایگزین های شیمیایی مدرن کاهش یافت.

این دو مورخ قصد دارند تحقیقات خود را در مورد بهره برداری از استخوان های انسان به ویژه در رابطه با واترلو ادامه دهند. ولکین ارتباط شخصی با واترلو دارد، نبردی که به سلطنت ناپلئون به عنوان امپراتور فرانسه پایان داد.

او می گوید: «تصادفی بسیار جالب است که اجداد من در میدان نبرد واترلو کشاورز بودند. شاید اجساد را نبش قبر کرده باشند».

233217