بزنگاه حساس ایران برای بازتعریف روابط با غرب/ جوسازی اروپایی‌ها برای کشاندن پرونده ایران به شورای امنیت

اتصال میله: انگلیس و ایران هفته گذشته به فاصله یک روز انتخابات برگزار کردند. مردم انگلیس روز پنجشنبه سرنوشت سیاسی پنج سال آینده این کشور را رقم زدند و یک روز بعد مردم ایران با شرکت در مرحله دوم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، نهمین رئیس جمهور این کشور را انتخاب کردند. وجه مشترک در انتخابات، پیروزی جنبشی است که به قدرت رسیدن خود را مدیون نارضایتی مردم از وضعیت موجود است.

در انگلیس، مردم پیامدهای سیاسی و اقتصادی همه پرسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را فراموش نکرده اند، طرحی که دیوید کامرون در سال 2013 برای حفظ یکپارچگی حزبش اجرا کرد، اما اکنون 100 میلیارد به اقتصاد کشور آسیب می رساند. پوند سالانه در پایان سال 2022، شاهکار دولت لیز تراس با ارائه یک طرح اقتصادی فاجعه‌بار، آخرین میخ را بر تابوت مشروعیت محافظه‌کاران زد. برنامه دولت لیز تراس برای کاهش مالیات بدون حمایت باعث شد تا نرخ تورم به میزان قابل توجهی افزایش یابد و در نتیجه، بانک مرکزی برای محدود کردن تشدید اوضاع، نرخ عرضه بین بانکی را 525 درصد افزایش داد. سیاستی که طی دو سال گذشته جیب میلیون ها بدهکار بانکی به ویژه بازپرداخت وام های رهنی را خالی کرده است.

در ایران نتایج انتخابات نشان داد که مردم مسیر تعامل با دنیا و تنش زدایی را بر سیاست های پرهزینه ترجیح می دهند. سیاستی که آرمان های انقلاب اسلامی را در عزت، حکمت و مصلحت هدایت می کند.

ایران اکنون در حال گذراندن مرحله حساسی برای بازتعریف روابط خود است. اتحادیه اروپا روز شنبه ضمن تبریک پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری، آمادگی خود را برای ادامه آنچه سیاست «تعامل قاطع» با ایران خواند، اعلام کرد. ایتالیا همچنین دومین طرف اروپایی است که خواهان تقویت روابط دیپلماتیک با ایران است.

انگلیس، فرانسه و آلمان به عنوان سه کشور اروپایی عضو برنامه جامع اقدام مشترک هنوز هیچ واکنشی نشان نداده اند. به نظر می رسد کشورهای اروپایی برای پاسخگویی به تحولات سیاسی ایران که پس از اغتشاشات سال 1401 علیه ایران شکل گرفت، با چالش افکار عمومی روبرو هستند.

در انگلستان فضای مجلس عوام و مجلس اعیان به شدت تحت تأثیر فضای ایجاد شده توسط گروه و جریانات معاند وابسته به رژیم صهیونیستی است. باب بلکمن که سال گذشته در فهرست تحریم های ایران قرار گرفت، یکی از نمایندگانی است که جلسات متعددی را در خصوص بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران در مجلس برگزار کرد و با ارائه آمارهای کذب به گروهک منافقین از اغتشاشات 1401، او زمینه را برای صدور بیانیه های متعدد علیه ایران فراهم کرد. از این نظر، اکثریت قانونگذاران بریتانیایی (که اعضای دولت فعلی را نیز تشکیل می‌دهند) متقاعد شده‌اند که ایران کشوری است که در نتیجه این جلسات هدفمند حقوق بشر را نقض می‌کند. همچنین تحت تأثیر این روایت ها می خواهند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در زمره سازمان های تروریستی قرار دهند.

دولت پیشین محافظه‌کار انگلیس می‌گفت این اقدام (به رسمیت شناختن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان یک سازمان تروریستی) باعث قطع روابط دیپلماتیک با ایران می‌شود و مخالف آن است. دیوید کامرون وزیر امور خارجه اسبق انگلیس در دیدار با روسای کمیته های پارلمانی که خواستار قرار دادن سپاه پاسداران در لیست سازمان های تروریستی هستند، گفت که نمی خواهد برای انتقال پیام دیپلماتیک به فرانسه، آلمان و دیگران متوسل شود. ایران هیچ دلیلی برای افزودن نام خود به فهرست سازمان های تروریستی نمی بیند. بنابراین به نظر می رسد تغییر دولت از حزب محافظه کار به حزب کارگر در این حوزه و به طور کلی بر رویکرد انگلیس به ایران تاثیری نخواهد داشت.

اساساً تغییر دولت ها در انگلستان، برخلاف ایالات متحده و نظام های ریاست جمهوری، هیچ تفاوتی در سیاست های کلی کشور ایجاد نمی کند، زیرا اکثر تصمیمات دولت با مشورت کارشناسانی که در وزارتخانه های (غیر نظامی) کار می کنند، گرفته می شود. بندگان) که با تغییر احزاب تغییر نمی کنند. البته این بدان معنا نیست که تغییر دولت‌ها «هیچ تغییری» در سیاست خارجی ایجاد نمی‌کند، بلکه می‌توان گفت که تداوم آن حفظ می‌شود.

طبیعتاً گروه های مخالف اصرار دارند که با روی کار آمدن حزب کارگر، مواضع دولت لندن علیه ایران تشدید شود و در 100 روز اول، سپاه پاسداران ایران به فهرست سازمان های تروریستی اضافه شود. اما چنین اقدامی قابل تفسیر است و بعید به نظر می رسد که سیاست انگلیس حداقل در مورد ایران با سیاست آمریکا همخوانی داشته باشد.

در عین حال نباید از موضوع برنامه جامع اقدام مشترک و تحرکات سه کشور اروپایی غافل شد. قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل در اکتبر 2025 به پایان می رسد و انگلیس به همراه فرانسه و آلمان در تلاش هستند تا موضوع ایران را مجددا (احتمالاً) از طریق مذاکره در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای امنیت ارجاع دهند.

311311