رسول السلیمی: در حالی که تلاش‌های دیپلماتیک دولت برای تقویت روابط منطقه‌ای و ایجاد نزدیکی علیه رژیم صهیونیستی تشدید شده است، برخی رسانه‌های داخلی با اتخاذ رویکردی مخرب و در تضاد با منافع ملی به دنبال تضعیف این تلاش‌ها و ایجاد تفرقه بین ایران و همسایگان هستند.
این اقدامات با هدف ایجاد اختلاف و مانع تراشی در دیپلماسی دولتی، واکنش جدی نهاد ناظر مطبوعات را برانگیخت و به تذکر کتبی به یکی از روزنامه های تندرو منجر شد. سازمان نظارت بر مطبوعات با استناد به تبصره ۲ ماده ۵ قانون مطبوعات بر لزوم رعایت مصوبات شورای عالی امنیت ملی برای مطبوعات تاکید کرد.
این اطلاعیه پس از انتشار با تمرکز بر دو شماره روزنامه وطن ایموراز نزدیک به مهرداد پازارباش منتشر شد. روزنامه ای که در روزهای 2 و 3 نوامبر با انتشار گزارش های مضر و تیترهای توهین آمیز به مقامات ترکیه و عربستان حمله کرد. وطن امروز با انتشار تصویری از اردوغان، وی را «شریک اقتصادی اسرائیل» توصیف کرد و با انتشار تصویری از بن سلمان، وی را «دست در دست نتانیاهو» توصیف کرد. گزارش‌های مخربی که همزمان با اجلاس بریکس، دیدار پزشکیان با اردوغان و دیدار عراقچی با بن سلمان و اردوغان منتشر شد، برای تاثیرگذاری بر دیپلماسی ایران در اتحاد همسایگانش علیه اسرائیل در این مقطع منتشر شد.
روزنامه وطن امروز که سابقه طولانی در تخریب دیپلماسی حکومتی دارد، عربستان و ترکیه را در مرکز نابودی خود قرار داده است. نمونه‌هایی از این عملیات‌های مخرب بر اساس غریزه سیاسی در داستان‌های «حمله به سفارت عربستان»، «مرگ پادشاه عربستان» و «سفر ابراهیم رئیسی به عربستان» آمده است. توهین هایی که در قانون مجازات اسلامی مجازات های سنگینی برای آن تعیین شده و در عین حال مقامات کشورهای همسایه نیز شکایت کردند. در یکی از نمونه‌ها، در دسامبر 2014، رئیس‌جمهور ترکیه در دیدار با معاون اول رئیس‌جمهور وقت، از محتوای رسانه‌های ایرانی علیه او و خانواده‌اش شکایت کرد و خواستار کنترل این رسانه‌ها شد که اسحاق را بر آن داشت تا به او پاسخ دهد. . جهانگیری در پاسخ اردوغان گفت: رسانه ها در ایران زیر نظر دولت هستند و نه، بلکه علیه دولت می نویسند اما شما حتی یک کلمه هم علیه دولت ترکیه از مقامات رسمی این کشور نشنیده اید. دولت ایران.” .
اما واکنش مسئولان کشور به توهین های برخی روزنامه های اصولگرا نه تنها به گلایه آنها منجر نمی شود، بلکه گاهی با بی توجهی به مسئولان کشورمان همراه است. رفتارهای ناخوشایند در جلسات رسمی، گاه با عدم دست دادن و گاه به واسطه نشستن عمدی مسئولان کشورمان با روسای جمهوری که در روزنامه های داخلی مورد توهین قرار گرفته اند، حیثیت دیپلماسی ایرانی را هدف تخریب کودکانه روزنامه های تندرو قرار می دهد. .
این در حالی است که توهین به مقامات خارجی در قانون مجازات اسلامی و قانون مطبوعات نیز جرم محسوب می شود. در ماده 25 قانون مطبوعات آمده است: «هر کس از طریق مطبوعات صریحاً مردم را به ارتکاب جرم یا تجاوز علیه امنیت داخلی یا سیاست خارجی کشور مقرر در قانون مجازات عمومی تشویق یا تشویق کند در صورت وجود عواقب آن مجازات خواهد شد. ” به همان جرم به مجازات معاونت محکوم می شود و در صورت بی اثری طبق قانون مجازات با او رفتار می شود. همچنین بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی «هر گونه توهین به رئیس جمهور یا نماینده سیاسی کشورهای خارجی در خاک ایران با رعایت مفاد ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی» جرم سیاسی محسوب می شود و در صورت اثبات ، می تواند به حبس از یک ماه تا سه ماه محکوم شود.
کارشناسان سیاسی همواره تاکید می‌کنند که انتشار مطالب و تیترهای تحریک‌آمیز و توهین‌آمیز علیه مقامات دیگر کشورها به‌ویژه همسایگان، اقدام سازنده و مؤثر سیاست داخلی و خارجی نیست و منجر به بازگشت همان توهین‌ها به مقامات دیگر کشورها می‌شود. کشورها کشور ما ندارد
تخریب و توهین نه تنها دستاوردی ندارد، بلکه همکاری های متقابل و توافقات اقتصادی و سیاسی ایران و سایر کشورها را با مشکلات جدی مواجه می کند و پیامدهای منفی برای کل نظام به دنبال دارد. ناظران سیاسی بر این باورند که پیامدهای چنین اقداماتی تنها منجر به تضعیف تلاش‌های دولت برای همگرایی منطقه‌ای و متحد کردن کشورها در برابر اسرائیل می‌شود. به جای انتشار چنین مطالبی، باید بر تقویت نزدیکی و همکاری منطقه ای و پرهیز از هرگونه اقدامی که منجر به تضعیف محور مقاومت و تقویت جبهه مقابل می شود، تمرکز کرد.
بنابراین اگر اراده ای در میان خبرنگاران به ظاهر انقلابی برای کمک به جبهه مقاومت وجود دارد، باید مبتنی بر دیپلماسی هوشمندانه و ارتقای روابط دوستانه با همسایگان باشد تا بتوانند در برابر تهدیدات مشترک، متحد و با قدرت عمل کنند. اگر خبرنگاران روزنامه وطن موروس تنها گوشه ای از اخبار هفته گذشته در خصوص اقدامات ایران برای جلب همکاری همسایگان به ویژه ترکیه و عربستان برای کاهش تنش در خاورمیانه را می دیدند، مسئولان را نابود نمی کردند. از این کشورها.
رویدادهایی مانند «مانور نظامی مشترک ایران و عربستان در دریای عمان» که دقیقا یک روز قبل از انتشار عکسی از بن سلمان با عنوان توهین آمیز «شریک نتانیاهو» بین نیروی دریایی ایران و عربستان رخ داد. این رویه پس از آن صورت گرفت که عباس عراقچی در دیدار با بن سلمان از همکاری نزدیک تهران و ریاض بر اساس سیاست های مقام معظم رهبری پیروی کرد.
یا در جریان توهین به اردوغان در صفحه اول روزنامه وطن امروز که با انتشار تصویری از رئیس جمهور ترکیه با عنوان شریک اقتصادی اسرائیل که چهار روز پس از گفتگوی عراقچی و اردوغان درباره اهمیت آن منتشر شد، همراه بود. ایران – و دو طرف در این دیدار بر توقف جنایات اسرائیل تاکید کرده بودند و اردوغان نیز از عزم جدی ترکیه برای تعمیق همکاری‌های تهران و آنکارا خبر داده و حمایت خود را از روند گسترش روابط در همه زمینه‌ها بویژه اقتصادی و اقتصادی اعلام کرده بود. روابط تجاری و حذف برخی از آنها. موانعی که وجود دارد.
در چنین شرایطی، وقتی یکی از روزنامه های سراسری کشور که متشکل از روزنامه نگاران با سابقه است و از حمایت جریان سیاسی خاصی برخوردار است، بدون توجه به مصوبات شورای عالی امنیت ملی و بدون توجه به سیاست های کلی کشور منتشر می شود. گروه اسلامی جمهوری و مقام معظم رهبری در تحکیم روابط با همسایگان، به دنبال تخریب دیپلماسی کشور به عنوان هدف هستند و بر آن پافشاری می کنند و آن را تکرار می کنند، آیا می توان تنها با یک هشدار با چنین روزنامه ای برخورد کرد؟
یا در اصل کینه های سیاسی نهفته در پشت توهین به مقامات کشورهای خارجی را می توان پشتوانه محور مقاومت دانست؟ هشدارهایی که در مواضع قبلی فایده ای نداشت و این گونه عدم تعادل ها در داخل کشور نتیجه ای جز تقویت سیاست های اسرائیل و ریختن آب به چرخ آسیاب تفرقه ایران و همسایگان نداشت. اینها رفتارهایی است که با توجه به هزینه های آن در سیاست خارجی، مستلزم تعامل شدید با چنین رسانه هایی است.
311213/23
