تولد جنگنده افسانه‌ای روسیه با یک گاف بزرگ

به گزارش رابو، آنچه کمتر شناخته شده است این است که انگلیسی ها در زمان جنگ جهانی دوم در فناوری هواپیماهای جت پیشگام بودند. وقتی جنگ تمام شد، فقط آلمانی ها و انگلیسی ها از موتور جت در جنگ استفاده کرده بودند (آمریکایی ها و ژاپنی ها نزدیک شدند، اما موفق به انجام این کار نشدند). در میان قدرت های بزرگ، اتحاد جماهیر شوروی به طور قابل توجهی از سایر قدرت ها عقب بود.

به گزارش روزیاتو، ارتش سرخ دانشمندان آلمانی، تأسیسات تحقیقاتی و نمونه های اولیه هواپیماهای جت مانند جومو 004 و بی ام و 003 (طراحی شده برای جت های جنگنده Me-262 و He-162) را به خاک شوروی برد. سپس روس ها کار ساخت هواپیما با موتورهای آلمانی را آغاز کردند.

در سال 1946، یک سال پس از جنگ جهانی دوم، آنها Yak-15 با موتور Jumo و MiG-9 با موتور BMW را توسعه دادند (دومی سریعتر بود). اما برخلاف تصور عموم، موتورهای جت آلمانی از عمر بسیار کوتاهی رنج می بردند و قادر به تولید نیروی رانش مورد نیاز برای هواپیماهای جنگنده نسل بعدی نبودند.

اشتباه باورنکردنی از سوی انگلیسی ها

مهندسان شوروی اعلام کردند که برای توسعه نسل جدیدی از جنگنده‌ها، باید موتورهای توربوجت گریز از مرکز رولز رویس ننه بریتانیایی پیشرفته‌تر (که می‌توانند 5000 پوند نیروی رانش تولید کنند) به دست آورند. به گزارش مجله نشنال اینترست، گفته می شود که جوزف استالین به این درخواست پاسخ داده است: “کدام احمقی اسرار خود را به ما می فروشد؟”

یک طراح نظامی شوروی به نام ویکتور کیلموف در سال 1946 از بریتانیا دیدن کرد و به طور باورنکردنی انگلیسی ها موافقت کردند که موتورهای جت پیشرفته خود را به شوروی بفروشند، به شرطی که از آنها تقلید یا برای اهداف نظامی استفاده نشود. شوروی ها موافقت کردند و بلافاصله مهندسی معکوس ده ها موتور ننه را که در سال های 1946 و 1947 به اتحاد جماهیر شوروی فروخته شد، آغاز کردند.

با این حال، به نظر می رسد که انگلیسی ها در آن زمان تا حدودی ساده لوحانه عمل کرده اند. در حالی که وینستون چرچیل همیشه به اتحاد جماهیر شوروی بی اعتماد بود، تا سال 1946، او از قدرت کنار گذاشته شد و حزب کارگر کشور را اداره می کرد. پیش از آن، انگلیسی ها سال ها به اتحاد جماهیر شوروی کمک نظامی می کردند تا اتحاد جماهیر شوروی را در جنگ علیه آلمان نازی فعال نگه دارند.

تولد جنگنده جت MiG-15

شوروی ها میگ 15 را ساختند (که در ناتو به آن فاگوت می گفتند) که مجهز به نسخه مهندسی معکوس موتورهای انگلیسی بود. این هواپیما در زمان خود سریعتر از F-80 آمریکایی و F8 بریتانیایی Meteor بود و با سرعت 1085 کیلومتر در ساعت پرواز می کرد.

MiG-15 بسیار قابل مانور بود و سرعت صعود بسیار بالایی داشت. اتحاد جماهیر شوروی حدود 12000 عدد از آنها را ساخت. این جنگنده ها به زودی در طول جنگ داخلی چین پس از جنگ جهانی دوم برای حمایت از کمونیست های چینی علیه ملی گرایان در آن کشور مورد استفاده قرار گرفتند. مدت کوتاهی بعد این جنگنده ها در جنگ کره با شمشیربازان آمریکایی به نبرد تن به تن پرداختند.

5858