به گزارش رابو، نشست سالانه سازمان تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (CUP 29) از روز دوشنبه هفته جاری در جمهوری آذربایجان آغاز به کار کرد. این نشست که با موضوع مسائل اقلیمی برگزار می شود کنفرانس طرفین نام دارد که به اختصار جام نامیده می شود. اولین نشست این نشست در سال 95 در برلین برگزار شد و امسال بیست و نهمین نشست برگزار شد.
هدف از اجلاس COP کاهش انتشار دی اکسید کربن با هدف کاهش گرمایش جهانی است. افزایش دمای جهانی تا 1.5 درجه سانتی گراد بحران های زیست محیطی زیادی را به همراه داشته است، باید کاهش یابد و جهان باید به دوران پیش از صنعتی شدن بازگردد.
حسین آخانی استاد دانشگاه تهران از جمله میهمانان این نشست مهم در باکو بود که روایت وی از این دیدار چندان خوشایند نبود. او به رابو گفت: «امروز شاید یکی از شادترین روزهای زندگی من باشد، روزی که توانستم به کنفرانسی بروم که تنها چند استاد دانشگاه در ایران توانستند در آن شرکت کنند.
آخانی ادامه می دهد: هرگز و تحت هیچ شرایطی امکان شرکت در چنین جلسه ای را نخواهم داشت. زیرا شما فقط از طریق دولت ها یا سازمان های بزرگ می توانید در کنفرانس های سازمان ملل شرکت کنید و من از طرف دولت ازبکستان به این اجلاس دعوت شدم تا در یکی از کنفرانس های مربوط به خشک شدن تالاب ها و انقراض هالوفیت ها سخنرانی کنم.
این استاد دانشگاه توضیح می دهد: با تماس با سازمان حفاظت محیط زیست و خانم انصاری (رئیس سازمان محیط زیست) سعی کردم از سوی ایران معرفی شوم اما متوجه شدم که اصلا امکان پذیر نیست. گروه نسبتاً بزرگی از اتاق بازرگانی ایران آمده بودند که دولت ایران نیز به آنها خدمت نمی کرد. قرار بود اتاق بازرگانی هزینه غرفه ایران را بدهد اما انگار اتفاقی افتاده و من دوست ندارم راوی آن باشم.
وی با بیان اینکه فضای خالی غرفه ایران بسیار ناراحت کننده بود، ادامه می دهد: راستش اشکم را درآورد. ایران پولش را نداد، فقط جایش خالی بود، چقدر تحقیرکننده بود.
قرار بود اینجا محل کیوسک ایران باشد
آخانی با اشاره به اینکه تنها ایران، لیبی و یمن توافقنامه اقلیمی پاریس را امضا نکرده اند، می گوید: آمریکای ترامپ هم از این معاهده خارج شد و دوباره برگشت و ممکن است با آمدن دوباره ترامپ از این توافق خارج شود و اگر این اتفاق بیفتد فکر می کنم. من فکر می کنم هیچ دلیلی وجود ندارد که ما را از نشستن بر سر یک میز با ترامپ باز می دارد. آیا این همه شباهت برای آشتی با او کافی نیست؟
وی ادامه می دهد: ابتدا قرار بود به باکو بیاید. انگار جوری علیه او درست کردند که نشد. یک هیئت کوچک ایرانی به ریاست خانم الانصاری در این جلسه شرکت داشتند. طبیعتا وقتی حتی یک پلتفرم هم نتوانستیم به ایران برسیم، شرکت آقای بدیشیان و خانم انصاری سود چندانی نداشت. سازمان محیط زیست نه برنامه ای برای استفاده از توانمندی های بین المللی دارد و نه این ظرفیت را دارد که در مقابل مخالفان خود که از تحریم ها سود می برند و گازهای گلخانه ای منتشر می کنند بایستد.
وی با تاکید بر اینکه جام بیست و نهم در کشور همسایه برگزار شد و ایران توانست با تیمی بزرگ و قوی برای دولت پزشکی و برنامه های کاهش تولید کربن از ظرفیت های همسایه نهایت استفاده را ببرد و به نتایج عالی دست یابد، می گوید: اما این فرصت به هدر رفت. .
وی خطاب به رئیس جمهور ادامه می دهد: آقای مدشکیان من کاری به آمدن یا نبودن شما به باکو ندارم اما با حضور جدی خود می توانستید فریاد تحریم های سخت را به گوش جهانیان برسانید و امید مردمی را کور کنید که به شما رای داد که با جایگزین خود بروید، بازکننده رابطه ما با جهان باشید، آن را خاموش نکنید.
