رسول السلیمی: خالد مشعل معروف به «ابو الولد» در سال 1956 در روستایی در کرانه باختری به دنیا آمد. هنگامی که او کودک بود، خانواده اش به کویت مهاجرت کردند و او در آنجا به مدرسه رفت. وی مدرک لیسانس فیزیک را از دانشگاه کویت گرفت، در سال 1981 ازدواج کرد و صاحب 7 فرزند شد.
میشال که مذهبی بود به فعالیت های سیاسی اسلامی علاقه مند شد و در پانزده سالگی به شاخه فلسطینی اخوان المسلمین در کویت پیوست. در دوران دانشجویی، او و اسلام‌گرایانش با جناح‌های ناسیونالیست سکولار که بر اتحادیه دانشجویان فلسطینی دانشگاه تسلط داشتند، درگیر شدند و در نهایت از آن جدا شدند و انجمن دانشجویی خود را تشکیل دادند.
پس از فارغ التحصیلی در کویت ماند و در آنجا به تدریس فیزیک پرداخت و در جنبش اسلامی فلسطین فعال شد. در سال 1984 تدریس را رها کرد تا تمام وقت خود را به کار سیاسی خود اختصاص دهد. این فعالیت‌ها شامل سازمان‌دهی و جمع‌آوری سرمایه برای ایجاد شبکه خدمات اجتماعی اسلامی در نوار غزه و کرانه باختری، و توسعه قابلیت‌های نظامی اسلام‌گرایان فلسطینی بود که در آن زمان از سازمان‌های چریکی ساف مانند فتح عقب‌تر بودند. . پس از قیام فلسطینی ها به نام انتفاضه اول در سال 1987، این سازمان علناً وجود خود را با نام «حماس» اعلام کرد.
وی پس از حمله عراق به کویت در سال 1990 از کویت به اردن نقل مکان کرد و در سال 1992 این گروه از وجود دفتر سیاسی در تبعید خبر داد و «مشعل» به عنوان یکی از اعضای این گروه معرفی شد. این دفتر که در خارج از اسرائیل فعالیت می کرد، مسئولیت روابط بین المللی جنبش و فعالیت های جمع آوری کمک های مالی را بر عهده داشت. در نتیجه، او در سال 1996 به عنوان رئیس این دفتر انتخاب شد. در اوایل دهه 1990، حماس به عنوان مخالف اصلی تلاش های ساف برای صلح با اسرائیل، که در توافقنامه اسلو تجسم یافته بود، ظاهر شد.
در سال 1996، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، دستور ترور مشعل را به اتهام انجام عملیات انتحاری برای حماس صادر کرد. ماموران مخفی اسرائیل در خیابانی در پایتخت اردن به «مشعل» نزدیک شدند و مخفیانه به او سم پاشیدند، اما مقامات اردنی متوجه این سوء قصد شدند و دو تن از اعضای موساد را دستگیر کردند. ملک حسین، پادشاه اردن، که معتقد بود ترورهای اسرائیل در اردن، معاهده صلح اخیراً امضا شده بین دو کشور را تضعیف می‌کند و دولت او را بی‌ثبات می‌کند، با فشار موفقیت آمیز نتانیاهو برای ارائه پادزهر، مشعل را نجات داد.
در همین راستا، حسین بن طلال، پادشاه سابق اردن از نخست وزیر اسرائیل خواست تا پادزهر ماده سمی تزریق شده به شعله را به اردن بفرستد. نتانیاهو ابتدا این درخواست را رد کرد. اما تلاش برای ترور مشعل ابعاد بین المللی پیدا کرد و بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، از نتانیاهو خواست که پادزهر آن را در اختیار اردن قرار دهد. سرانجام نتانیاهو در برابر فشار کلینتون تسلیم شد و با ارسال پادزهر به اردن موافقت کرد.
اما بعدها، در سال 1999، اردن حماس را سرکوب کرد و مشعل را برای مدت کوتاهی زندانی کرد. پس از آزادی در سال 2001، او یک ستاد دائمی جدید در دمشق ایجاد کرد. در سال 2004، پس از ترور بنیانگذار و رهبر معنوی حماس، شیخ احمد یاسین و جانشین او، عبدالعزیز رنتیسی، رهبر و شخصیت مرکزی جنبش شد.
رویدادهای بهار عربی تغییراتی را در مواضع سیاسی حماس و مشعل ایجاد کرد. چند ماه پس از سرنگونی حسنی مبارک، مصر گذرگاه مرزی خود را با نوار غزه از سال 2011 تا 2013 باز کرد. این به مشعل اجازه داد تا برای اولین بار در سال 2012 از نوار غزه بازدید کند. در 7 دسامبر 2012، خالد مشعل از نوار غزه برای بازدید از نوار غزه بازدید کرد. اولین بار سفر مشعل اولین سفر او به سرزمین های فلسطینی پس از خروج از کرانه باختری در سن یازده سالگی بود. اما او در اواسط سال 2017 و در پایان آخرین دوره ریاست دفتر سیاسی خود استعفا داد و اسماعیل هنیه که حدود یک دهه رهبری دولت حماس در نوار غزه را بر عهده داشت، جایگزین او شد.
ناظران سیاسی می گویند که مشعل یکی از بنیانگذاران جنبش حماس است و از زمان تأسیس این جنبش در دفتر سیاسی آن عضویت داشته است. آواری دیشر، رئیس سابق شین بت پس از شکست ترورش در اردن گفت: «اسرائیل در اولین فرصت ممکن رهبر سیاسی جنبش حماس، خالد مشعل را ترور خواهد کرد و به نظر می‌رسد که با انتخاب شدن خالد مشعل به عنوان رئیس جنبش حماس. در راس دفتر سیاسی حماس، رویکرد این جنبش برای مذاکره و پایان دادن به جنگ غزه تقویت خواهد شد.
311213
