مهسا بهداری: ماجرای ساخت فیلم «دره مینا» در سال های ابتدایی کارش به پیشنهاد یکی از دوستان دکترش با بازدید از برخی از مناطق حاشیه تهران متوجه وضعیت وخیم تجارت خون شد و تصمیم گرفت؟ مستندی درباره این فجایع بسازد. او که از دوستان نزدیک غلامحسین سعیدی بود، این ماجرا را برای دوستش تعریف کرد و سعیدی که همزمان پزشک و نویسنده بود، گفت که اتفاقاً داستانی با همین موضوع داشته است و فیلم «دیرا مینا» بر اساس داستان «السعیدی» ساخته شده است.
«دیرا مینا» یکی از بزرگ ترین قربانیان سانسور در سینمای قبل از انقلاب بود و به دلیل تصویر سیاهی که از وضعیت بهداشت و درمان و بیمارستان ها در آن دوران ارائه می کرد، به مدت سه سال از سوی سازمان نظام پزشکی شکایت کرد و در طی آن در این دوره یک سازمان انتقال خون ایجاد می شود و پس از پخش این فیلم به نمایش در می آید.
در دیرمینا بیمارستانی که باید محل سلامتی و تندرستی می بود، عملا به فضای سیاهی تبدیل شده است که جان و خون مردم در آن معامله می شود. در این فیلم برخلاف داستانی که به تحول یک نوجوان می پردازد، موضوع شبکه خونی ترسناک برای مهرجویی و سعیدی اهمیت دارد. علاوه بر این، دشمنی السعیدی با همکارانش در «حلقه مینا» به چشم می خورد.
به مناسبت سالگرد قتل داریوش مهرجویی با ایرج راد که نقش پر رنگی در «دره مینا» داشت اما نقشش حذف شد گفتوگو کردیم.
چرا داریوش مهرجویی جایگاه ویژه ای در سینمای ایران دارد؟
من معتقدم داریوش مهرجویی شخصیت بسیار ارزشمندی در سینمای ایران بود، آقای مهرجویی در اولین تلاش خود برای تغییر سبک فیلمسازی خود در فیلم «گاو» از هنرمندان تئاتر و نمایشنامه نویسان استفاده کرد و زمینه ای را فراهم کرد که هنرمندان تئاتر بتوانند از آن بهره ببرند. سینما شکل دیگری به خود گرفت و خود مهرجویی نیز از آن بهره برداری کرد و به آثار بزرگی وارد شد. در «پستچی»، «در مینا» و «اجاره نشین ها» بودم. در فیلم «دیر مینا» نقش من کاملا حذف شد و نگاتیو هم از بین رفت.
چرا آن منفی ها حذف شدند؟ راستی ماجرای حذف شما از فیلم گوزن مینا چیست؟
فیلم «آهو مینا» حدود سه سال توقیف بود و در آن نقش کارآموز جوانی را بازی کردم که حتی در اتاق کوچکی در بیمارستان تلاش می کرد تا مرکز خون تأسیس کند، زیرا چنین مکانی وجود نداشت و معتادان هر کدام را می فروختند. خون و این به مرد جوان اعتراض کرد. شبی که فیلم از توقیف خارج شد و می خواست آن را نمایش دهد، مهرجویی به من گفت تمام قسمت هایی که بازی کردم حذف شده اند، تو فقط در یک صحنه زودگذر هستی و من گفتم آن را بردارید اما او گفت ما نتوانستیم آن را بیرون بیاوریم و من خیلی متاثر شدم که این کار مدت ها بود که در بیمارستان لقمان فیلمبرداری می شد و قسمت های دیگر در مشهد فیلمبرداری می شد. اما در نهایت، خوشحالم که دوباره توانستم The Tenants را بازی کنم.
“مستاجرین” را چگونه می بینید؟
“اجاره نشین ها” یک کمدی بسیار زیبا و اجتماعی بدون استفاده از الفاظ رکیک و عجیب و غریب بود و باعث خنده تماشاگران شد و کمدی اصیل و درستی بود. داریوش مهرجویی جایگاه ویژه ای در سینمای ایران دارد و تاثیر ویژه ای بر سینمای ایران داشته است.
داریوش مهرجویی با فیلم «گاو» چه تأثیری بر سینمای ایران گذاشت و تا چه اندازه توانست مسیر سینما را تغییر دهد؟
در همه موارد تأثیر آن فرهنگی و ساختاری در عرصه بازنمایی، شکل فیلمسازی و محتوا و جوهر آثار بود. همه این موارد دست به دست هم داد تا آثاری عالی خلق شود. همزمان با ساخت «گاو» من و عزت الله نظمی در سال 1347 با 21 سال اختلاف سنی همکلاسی دانشگاه شدیم. در مورد لحظاتی از فیلم با من صحبت می کردند، مثلاً شبی که این گاو اتفاق افتاد، گروه تولید ساعت ده به تهران برگشتند، اما نیامدند و در انبار ماندند. این روش ارتباط شگفت انگیز است. او می گفت اگر یک جاهایی گریه کنم، بازی نمی کنم، آن اشک ها خود به خود سرازیر می شود و من فکر می کردم که او بازیگر بزرگی است.
عزت الله تعزمی آدم بسیار دقیقی بود، دو ساعت قبل از این که برود روی صحنه یا جلوی دوربین، چیزی را زمزمه می کرد، یک بار از او پرسیدم که چه می گویی؟ در جواب گفتند اعتماد دارم و روی صحنه می روم. در واقع منظره برای او مقدس بود به همین دلیل چنین جایگاهی داشت و این مسائل کاملا درونی بود.
مهمترین ویژگی فیلمسازی داریوش المحرجویی از نگاه شما چیست؟
ویژگی فیلمسازی داریوش مهرجویی این بود که سعی می کرد به بهترین شکل کار را جلو ببرد، به همین دلیل می گویم احتمالاً کار پایانی را زیاد دوست نداشت؛ به همین دلیل است که او می گوید: ” اما تمام کارهایی را که در زمان خود انجام داد با تفکر و تدبر و نگاه صحیح انجام داد. مهارجوی فردی تحصیلکرده، روشنفکر، متفکر، فرهیخته و پرتلاش بود که می دانست چگونه با یک بازیگر برخورد کند و از زمینه های خلاقانه او استفاده کند. این مسائل نکات ارزشمندی در کار مهرجویی بود که باعث می شد از یک سکانس به راحتی نگذرد و گاهی با تهیه کننده درگیر می شد، می خواستند کار زودتر تمام شود، اما او کارش را کرد و به این مسائل توجه نکرد.
داریوش مهرجویی همیشه جلوتر از زمان خودش بود البته من نمی توانم آثارش را تحلیل کنم چون علاقه فرهنگی، تاثیرات فرهنگی، انعکاس این تاثیرات و همه اینها در دوره های مختلف روی آثار سینمایی کارگردان تاثیر می گذارد و چیزهایی نیست که بشود. او درباره او گفت که به راحتی قابل تحلیل است.
داریوش مهرجویی یکی از پیشگامان اقتباس ادبی است، داستانی که الان کمتر در سینما می بینیم چرا این اتفاق افتاد؟
اعداد بسیار تغییر کرده اند و نمی توان تنها یک عامل را بررسی کرد.
جالب ترین خاطره شما از پشت صحنه سریال اجاره نشین ها چیست؟
متأسفانه در آن زمان امکانات آن چیزی نبود که الان هست و شاید برایتان جالب باشد که بدانید بسیاری از اتفاقاتی که در «اجاره نشین ها» رخ داد واقعی بود. قسمتی که کتابخانه روی من فرو ریخت واقعی بود، حتی بعد از اینکه کتابخانه روی من افتاد برای چند دقیقه از هوش رفتم زیرا چوب و کتاب ها همه واقعی بودند. سپس از من خواستند که این صحنه را دوباره تکرار کنم که من با آن موافقت نکردم و سپس تمهیداتی اندیشیدند. هر جا که آب جاری می شد، از یک منبع آب 30000 لیتری کمک می گرفتند.
داریوش مهرجویی درباره این اتفاقات چه گفت؟
او یک دلقک بود.
245245