غزل زیاری: دانشمندان اخیراً سه گروه متمایز از کوسههای سفید بزرگ را کشف کردهاند که در اقیانوسهای مختلف جمع میشوند اما هرگز جفت نمیگیرند، و این جدایی ممکن است پیامدهایی برای حفظ این جمعیت کوسهها داشته باشد.
مطالعه جدید نشان می دهد که بین 100000 تا 200000 سال پیش، کوسه های سفید بزرگ به سه گروه مجزا تقسیم شده و به ندرت پس از آن جفت می شوند. به گفته محققان، نتایج حاکی از آن است که در صورت منقرض شدن جمعیت یکی از این گروه ها، امکان جایگزینی آنها وجود نخواهد داشت.
سه گروه مختلف را از هم جدا کنید
در طول این مطالعه، دانشمندان توالی ژنوم 89 کوسه سفید بزرگ (Carcharodon carcharias) را که از سرتاسر جهان نمونه برداری شده بودند، تعیین کردند و نتایج نشان داد که سه گروه مجزا وجود داشتند که به مرور زمان از هم جدا شدند و آمیزش نژادی را متوقف کردند. این گروه ها در سه مکان یافت می شوند: اقیانوس اطلس شمالی/دریای مدیترانه، اقیانوس هند-آرام، و اقیانوس آرام شمالی.
لزلی نوبل، بومشناس تکاملی مولکولی در دانشگاه نورد در نروژ و یکی از نویسندگان مقاله، میگوید: «اکنون میدانیم که اگر کوسهها در یک منطقه خاص بمیرند، آن منطقه توسط کوسههای گروه دیگری دوباره پر جمعیت نخواهد شد. تعداد کوسه های سفید در جهان اکنون به این سه گروه تقسیم شده است و این واقعاً نگران کننده است.
DNA کوسه ها در گذرنامه هایشان
نوبل با تاکید بر اینکه کوسه های ماده مانند ماهی قزل آلا همیشه برای زایمان به زادگاه خود باز می گردند، خاطرنشان کرد: این بدان معناست که DNA میتوکندری کوسه ها که فقط از مادرشان به ارث برده اند، مانند گذرنامه آنهاست که دقیقا نشان می دهد از کجا آمده اند. “او می آید.”
در مطالعات قبلی، محققان از ژنوم میتوکندری کوسه های سفید برای بررسی تنوع ژنتیکی آنها استفاده کردند. با این حال، برخی از این DNA مادری مستعد جهش هستند، و آنها را به منابع غیر قابل اعتمادی برای ردیابی تفاوتهای دودمان خود تبدیل میکند. در مطالعه جدید، نوبل و تیمش صدها هزار نشانگر ژنتیکی را با تجزیه و تحلیل تفاوتهای DNA کوسه سفید در سطح تک نوکلئوتیدی مورد بررسی قرار دادند.
دانشمندان اطلاعات ژنومی 89 کوسه سفید بزرگ نمونه برداری شده از سراسر جهان را جمع آوری کردند و با استفاده از یک الگوریتم آماری، توالی های ژنتیکی مربوطه را گروه بندی کردند و دریافتند که کوسه ها به سه گروه مجزا تقسیم می شوند.
تاریخچه را پیگیری کنید
این تیم با تعیین اینکه چه زمانی ترکیب ژنتیکی جد مشترک کوسه ها شروع به واگرایی کرد، تاریخچه این کوسه ها را ردیابی کردند. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که جمعیت کوسه ها بین 100000 تا 200000 سال پیش در عصر ماقبل یخبندان (عصر یخبندان که در آن سطح دریاها تا 150 متر کمتر از سطح فعلی کاهش یافت) متفاوت بود. هنوز مشخص نیست که چرا اولین بار این اتفاق افتاد. نوبل معتقد است که کاهش سطح دریاها و تغییر در جریانات و دمای اقیانوس ها ممکن است به عنوان یک مانع زیست جغرافیایی برای این کوسه ها عمل کرده باشد.
او توضیح داد: «ما ژنهایی را پیدا نکردیم که در آن مرزهای جغرافیایی حرکت کنند. ”
آنچه که اسرارآمیز است این است که تنها شواهد از ادغام این دو گروه از کوسه ها و در نتیجه ظهور یک کوسه هیبریدی (مخلوطی از گروه هند و اقیانوس آرام و گروه اقیانوس آرام شمالی) در مثلث برمودا مشاهده شده است. به گفته نوبل، ممکن است موارد بیشتری از هیبریداسیون وجود داشته باشد، اما فرزندان این هیبریدها از طریق انتخاب طبیعی حذف شدند.
گونه ای در خطر انقراض
اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) کوسه بزرگ سفید را یک گونه در خطر انقراض می داند. بین سالهای 1970 تا 2018، یک سوم از جمعیت کوسهها از بین رفتند، اما به لطف تلاشهای جهانی برای حفاظت، تعداد آنها به آرامی در حال افزایش است.
به گفته نوبل، وجود سه گروه از کوسههای سفید به این معنی است که تلاشهای حفاظتی باید بر حفظ تعداد هر یک از این سه گروه متمرکز شود. یعنی اگر گروهی وارد قلمرو گروه دیگری شود، ممکن است شاهد اختلاط و جفت گیری بین دو گروه مختلف کوسه باشیم و فرزندانی به دنیا بیایند، اما این فرزندان زنده نمانند.
ناپدید شدن این شکارچیان عواقب ناگواری برای انسان خواهد داشت. نوبل توضیح داد: «سرنوشت ما به عنوان انسان کاملاً با کوسههای سفید بزرگ مرتبط است، زیرا ما حدود 20 درصد از پروتئین خود را از اکوسیستمهای دریایی دریافت میکنیم، اکوسیستمی که کوسههای سفید بزرگ آن را سالم نگه میدارند.» بسیاری از پروتئینی که از این اکوسیستم ها دریافت می کنیم.
منبع: علوم زیستی
5858
khabaronline به نقل از رابو