به گزارش خبرگزاری الخبرآنلاین. Locyceratops rangeiformis این یکی از بزرگترین دایناسورهای سراتوپسی است که تا به حال در سیاره ما پرسه می زند. این دایناسور متعلق به خانواده ای از حیوانات شاخدار از جمله تریسراتوپس و استیراکوزاروس او هست.
توضیحات خبر آنلاین: تریسراتوپس (تریسراتوپس یا سه شاخ، سرده ای از دایناسورهای پرنده سراتوپسی است که گیاهخوار بودند و در آخرین دوره دوره کرتاسه، بین 68 تا 66 میلیون سال پیش زندگی می کردند. استیراکوزاروس (استیراکوزاروس نام تیره ای از راسته شاخ های شاخدار است. استیراکوزاروس یک گونه شاخدار و از خویشاوندان نزدیک سنتروسارها بود.
Locyceratops rangeiformis این دایناسور شاخدار معمولی نبود. دو شاخ بلند و منحنی که تاج جمجمه آن را زینت میدهند، از باشکوهترین شاخهایی هستند که تاکنون ثبت شدهاند. به خاطر همین شاخ ها، این دایناسور نام خود را از کلاه ایمنی جالبی که شخصیت مارول، لوکی بر سر داشت، گرفته است.
لوسراتوپس تقریباً 78 میلیون سال پیش، همراه با بسیاری دیگر از دایناسورهای زیر خانواده سانتروزارین او در جایی زندگی می کرد که قبلاً به عنوان جزیره لارامیدیا شناخته می شد و از هر یک از بستگانش بزرگتر و سنگین تر بود. تاج پادشاهی لوسراتوپس این شامل دو شاخ بزرگ و نامتقارن و یک صفحه استخوانی بزرگ و سپر مانند بود که در سراتوپسیان ها یافت می شد. همچنین فاقد شاخ بینی معمولی دیگر حیوانات مشابه است.
دیرینه شناس جوزف سرتیچ از موسسه تحقیقات گرمسیری اسمیتسونین گفت: “این دایناسور چرخشی جدیدی روی سرهای عجیب و غریب سراتوپسیان ها ایجاد می کند و بزرگترین شاخ هایی را که تا به حال روی سراتوپسی ها دیده شده است نشان می دهد.” درست مثل پرندگان مختلف.»
این تزیینات جمجمه یکی از کلیدهای باز کردن قفل تنوع دایناسورهای شاخدار است و نشان می دهد که انتخاب تکاملی به غنای شگفت انگیز اکوسیستم های کرتاسه کمک کرده است. استخوانهای فسیلشده در سازند رودخانه جودیت در مونتانا یافت شدند، یک ذخایر فسیلی که استخوانهای چهار دایناسور دیگر از آن استخراج شده است.
هنگامی که سرتیچ و مارک لوین دیرینه شناس دیگر از دانشگاه یوتا شروع به بازسازی جمجمه از استخوان های یافت شده در سال 2019 کردند، متوجه شدند که به چیزی نگاه می کنند که تا به حال کسی ندیده بود. و به جرات می توان گفت که این دایناسور پادشاه بوده است.
انتظار می رود که لوسراتوپس قد آن حدود 6.7 متر بود، جمجمه آن از بینی تا نوک شاخ بیش از 2 متر طول داشت و میتوانست فلس را تا حدود 5 متریک تن خم کند. این آنها را با بزرگترین فیل های امروزی زمین همتراز می کند.
لوین توضیح میدهد: «پیش از این، دیرینهشناسان فکر میکردند که حداکثر دو گونه از دایناسورهای شاخدار میتوانند در یک مکان و زمان همزیستی کنند. به طور باورنکردنی، ما پنج گونه را شناسایی کردهایم که همزمان همزیستی داشتند.»
محققان می گویند که این نشان می دهد که ما ممکن است اهمیت تنوع دایناسورها را بسیار دست کم گرفته باشیم.
منبع: Science Alert
227227
khabaronline به نقل از رابو