درمان مؤثر و کم‌هزینه برای بوی بد دهان کودکان با رنگدانه آناتو

مطالعه ای که در مجله PLOS ONE منتشر شد، 52 کودک 6 تا 12 ساله را که از طریق دهان نفس می کشیدند و بوی بد دهان داشتند، مورد بررسی قرار داد. این مطالعه که توسط محققان برزیلی انجام شد، نشان می‌دهد که درمان فتودینامیک ضد میکروبی (aPDT)، که از نور آبی برای هدف قرار دادن آناتوپیگمان استفاده می‌کند، یک درمان موثر و مقرون‌به‌صرفه برای هالیتوزیس در کودکان مبتلا به تنفس دهانی است.

آناتو یک رنگدانه قرمز-نارنجی است که از دانه های Bixa orellana (آچیوت یا اورکوم)، یک گیاه گرمسیری بومی مناطق گرمسیری آمریکا استخراج می شود.

تنفس از راه دهان باعث خشک شدن بزاق می شود که از اثرات ضد باکتریایی و پاک کنندگی آن می کاهد و بنابراین می تواند با این خشکی سوء هاضمه را تشدید کند. هالیتوز اصطلاح پزشکی برای بوی بد دهان است که می تواند نشانه مشکلات موضعی یا عمومی مانند التهاب لثه، بیماری پریودنتال، اسیدوز دیابتی، نارسایی کبد یا عفونت های تنفسی باشد.

مقاله ای در مورد این مطالعه در PLOS ONE منتشر شد.

محققان 52 کودک مبتلا به بوی بد دهان را انتخاب کردند که از تنفس دهانی رنج می بردند و تشخیص بوی بد دهان با استفاده از یک دستگاه هالیتومتر ارزان قیمت که به راحتی در مطب های دندانپزشکی قابل استفاده است، تایید شد. نویسنده اول مقاله، لورا هرمیدا کادوسو، دانشجوی دکترا در برنامه دکترای بین‌موسسه‌ای دانشگاه نوو دو جولیو (UNINOVE) در سائوپائولو و دانشگاه کاتولیک اروگوئه است. نویسندگان همکار همچنین محققانی از دانشگاه متروپولیتن سانتوس (UNIMES) در ایالت سائوپائولو هستند.

درمان فتودینامیک ضد میکروبی (aPDT) شامل استفاده از یک حساس کننده نور با منبع نور با طول موج و اکسیژن خاص است. این روش با تولید گونه‌های فعال اکسیژن که باعث مرگ سلول‌های باکتریایی می‌شود، کار می‌کند. اگرچه این مطالعه فقط در بین کودکان انجام شد، اما این روش برای درمان بوی بد دهان در افراد در هر سنی قابل استفاده است.

Sandra Kalil Bosaduri، دندانپزشک اطفال، آخرین نویسنده مقاله و استاد تمام وقت در برنامه تحصیلات تکمیلی، گفت که رنگدانه آناتو توسط نور آبی ناشی از دیودهای ساطع کننده نور (LED) در دستگاه های تصویربرداری مورد استفاده اکثر دندانپزشکان مورد هدف قرار می گیرد. در پزشکی بیوفوتونیک و علوم ترمیمی در UNINOVE اکنون در مطب خود هستند، از آن استفاده می شود. این امر تصویب این پروتکل را تسهیل می کند.

وی افزود که تجربه بالینی وی در درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به بوی بد دهان باعث شده است که به طور خاص بر روی مطالعه بوی بد دهان تمرکز کند تا پروتکل های درمانی ساده و موثری ایجاد کند. این تحقیق با حمایت مالی دو پروژه FAPESP انجام شد.

در دسترس بودن

Bossadori توضیح داد که وقتی صحبت از فتودینامیک درمانی می شود، روش های رایج شامل استفاده از حساس کننده نور متیلن بلو و لیزر قرمز است. اما چرا به حرفه ای ها گزینه مقرون به صرفه تری ارائه نمی دهیم؟ این تفکر منجر به توسعه حساس‌کننده‌های نوری شده است که با حساسیت‌کننده‌های LED که معمولاً توسط دندانپزشکان استفاده می‌شود، سازگار هستند. برای دستگاه هایی که با LED های آبی کار می کنند، باید رنگدانه قرمز ایجاد شود، بنابراین به آناتو فکر کردم.

دکتر بسداری پس از انجام آزمایشات متعدد با فرمول های مختلف، آزمایشات آزمایشگاهی و کارآزمایی های بالینی موفق به تولید اسپری آناتو شد که در سال 2020 ثبت اختراع را دریافت کرد.

در این مطالعه، به 52 کودکی که معیارهای شرکت در مطالعه را داشتند، آموزش داده شد که پس از هر وعده غذایی به مدت 30 روز، با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنند. سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه درمان aPDT را دریافت کردند که در آن حساس کننده نور آناتو بر روی سطح زبانی میانی اسپری شد. گروهی دیگر از اسکرابر زبان استفاده کردند و درمان aPDT دریافت نکردند.

در یک جلسه درمان aPDT، حساس کننده نور آناتو با غلظت 20 درصد بر روی زبان اسپری شد و به مدت دو دقیقه اجازه داده شد تا جذب شود. سپس نور آبی با شدت خاصی به نقاط مختلف سطح زبان می تابد. نتایج هالیتوزیس و ساییدگی زبان قبل و بعد از درمان و همچنین بعد از 7 و 30 روز بررسی و مقایسه شد.

در حالی که مطالعات قبلی نشان داده اند که پوشش زبان با بوی بد دهان همراه است، به خصوص در ناحیه خلفی، که عمدتاً از باکتری ها، متابولیت ها و بقایای غذا تشکیل شده است، این مطالعه ارتباط مستقیمی بین پوشش زبان و بوی بد دهان در کودکان با تنفس دهانی پیدا کرد. پیدا کردن آنها این کار را نکردند .

نتایج نشان داد که بوی بد دهان در هر دو گروه بهبود یافته است، اما این بهبود در گروهی که درمان aPDT را دریافت کرده بودند بیشتر بود.

هالیتوز می تواند باعث مشکلات اجتماعی، کاهش کیفیت زندگی و نشان دهنده بیماری های جدی باشد. در کودکان، این مشکل می تواند بر رشد روانی آنها در طول تعاملات اجتماعی مهم تأثیر منفی بگذارد.

انتهای پیام/