راستی‌آزمایی ادعاهای ثابتی در نطق مخالفت با عراقچی؛ همان تکذیب شده‌های همیشگی /متوسل شدن تندروها به استراتژی «راه بنداز؛ جا بنداز»

محمد حسن نجمی: “چهره اش بسیار متشنج بود؛ کار با کمیته امنیتی بسته شد”; زمانی که امیرحسین ثابتی، نماینده جدید تهران در مجلس در حال نوشتن این جملات در تلگرام خود بود، احتمالا فکر نمی کرد به جای ارسال این پیام ها برای مخاطبان خود که با دکمه اشتباه شناسایی شده اند، آنها را در کانال تلگرام خود آپلود کند. جملاتی که ممکن است به عباس عراقچی وزیر پیشنهادی امور خارجه اشاره داشته باشد. البته برخی معتقدند این اظهارات عمدی و با هدف ایجاد جنگ روانی علیه عباس عراقچی بوده است. به هر حال خدا داناتر است.

اما شاید این مشاور، سعید جلیلی، می خواست گزارشی از کار را به مخاطب خاصی ارائه کند. گزارشی از پیامدهای سخنرانی 10-12 دقیقه ای خود علیه عراقچی؛ سخنی که او و پیروانش بسیار مشتاق آن بودند. تا جایی که ثابتی در کانال تلگرامی خود از کلمه «تاریخی» برای فیلم مخالفتش با وزیر پیشنهادی خارجه استفاده کرد. سخنرانی تاریخی امیر حسین طبیتی

اگرچه عراقچی پس از یک ساعت سخنرانی پر از ادعاهای مردود پاسخ خود را داد، اما اساساً این حرکت کوچک اما پر سر و صدا، زندگی سیاسی آنها با مخالفان ادامه دارد. شاید به همین دلیل او ادعاهایی را مطرح کرد که بارها تکذیب شد و یا توضیحاتی برای مخالفت خود با عباس عراقچی ارائه کرد.

یادآوری ثابت از گزارش موقعیت رهبری 2016

طبیتی در ابتدای سخنان خود گفت: من از برخی دوستان گلایه دارم که برای گرفتن رای برخی وزرا از جمله آقای عراقچی بازی خطرناکی کردند، نمی دانی کسانی هستند که می گویند آقای عراقچی باید بشود آقای وزیر چه بازی خطرناکی را شروع کردند و عواقب آن را درک نمی کنند. پارلمان

اگر از صحبت در مورد کاربرد و معنای کلمه “یک نفر” فراتر برویم، کاربران شبکه های اجتماعی با گزارش منتشر شده توسط پایگاه حفظ و نشر و نشر حضرت آیت الله خامنه ای موافق نبودند.

در گزارشی که در مرداد 1395 منتشر شد، پیرو این سخنان الزباتی، بار دیگر در فضای مجازی به این موضوع اشاره شد: «رویه مقرر در همه دولت‌ها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات است. این نیز مطابق وظایفی است که در قانون اساسی برای رهبری در سیاست خارجی، دفاعی و امنیتی تعیین شده است و رهبر انقلاب اسلامی در خصوص برخی وزارتخانه ها مانند علوم، آموزش و پرورش و ارشاد اسلامی حساسیت هایی دارند.

در جمهوری اسلامی رسم مرسوم است که نخست وزیران برای انتخاب این وزرا با رهبری دولت مشورت می کنند و گاه بنا به سیاست رئیس جمهور با سایر وزرا نیز مشورت می کنند. اما در مورد سه وزارتخانه دفاع، امور خارجه و اطلاعات، به نقل از سایت رسمی دفتر حفظ و نشر آثار، «هماهنگی» با رهبری رژیم همیشه صورت می‌گیرد و چیز جدیدی نیست.

ریختن بتن در دل وجود نداشت!

اما ثابتی دو ادعا داشت که چندین بار رد شد. اولین مورد ادعای «تخریب رآکتور اراک» است. این ادعایی است که دوستان ثابتی در کیهان، رجا نیوز و دیگر رسانه های تندرو و دیگر شخصیت های سیاسی تندرو منتشر کرده اند. از زمان انعقاد توافق هسته‌ای، این جریان‌های سیاسی با استفاده از روش «ابتکار» تلاش کردند تا با اجرای تعهدات ایران در برنامه جامع اقدام مشترک، رآکتور آب سنگین اراک را مطرح کنند. تخریب شد و حتی در برخی موارد مدعی شد که در دل رآکتور، تصویری را که پر از بتن بود، منتشر کردند. این کار با استفاده از فتوشاپ انجام شده است.

حقیقت این است که از روز اول این ادعا تا به امروز توضیحات زیادی در این زمینه ارائه شده است. یکی از این توضیحات توسط علی اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ارائه شد: «با فتوشاپ نشان دادند که داخل گودال رآکتور اراک بتن ریخته شده است. باید بگوییم که در چند لوله بتن ریخته بودیم که البته لوله های مشابهی هم داشتیم. آنقدر ایده ها را با هم قاطی کردند که در نهایت گفتم یک سری لوله به قطر حدود 8 سانتی متر و ارتفاع حدود چند متر به هم وصل کرده ایم. اما ما لوله های مشابهی داشتیم، یعنی اگر می خواستیم به عقب برگردیم، لوله ها را عوض می کردیم، اما از همان ابتدا نمی توانستم بفهمم که راکتور اراک را چه مشکلی ایجاد کردند. بنابراین ما آن را متوقف کردیم، آن را تخریب کردیم و در حالی که تأسیسات در حال ساخت بود، بتن ریختیم.

آیا امضای کری ضمانت است یا کری با امضای او تضمین می شود؟ و برای چه هدفی؟

یکی دیگر از ادعاهای ثابت در لفاظی های مخالف او، شکست تیم مذاکره کننده هسته ای ایران است. امضای کری یک تضمین است. این تیتر یکی از روزنامه های شرق در 1 ژانویه 2014 است. حقیقت این است که عبارت “امضای کری تضمین است” هیچ ربطی به اصل برنامه جامع اقدام مشترک ندارد. گزارشی که روزنامه شرق این عنوان را برای آن انتخاب کرده مربوط به قانون ویزا و ورود ایرانیان به آمریکا است.

ماجرا به روزهای قبل از اجرای برجام برمی گردد. زمانی که مخالفان برجام در ایران و آمریکا مشغول بودند. در آمریکا قانون جدید ویزا برای سخت‌تر کردن ورود اتباع ایرانی و سه کشور دیگر تصویب شد و سه هفته بعد سفارت عربستان در ایران نیز مورد حمله قرار گرفت.

این قانون برای صادرات و ورود اتباع ایران، سوریه، عراق و سودان تدابیر سختگیرانه ای را پیش بینی کرده است. این قانون توسط قانونگذاران آمریکایی بر خلاف برنامه جامع اقدام مشترک تصویب شد که در قالب بودجه سالانه ایالات متحده ثابت شده بود تا رئیس جمهور وقت آمریکا نتواند آن را وتو کند. این امر با اعتراض ایران مواجه شد. در نتیجه جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در نامه ای رسمی به همتای ایرانی خود جواد ظریف تاکید کرد: تغییرات جدید روادید مصوب کنگره به هیچ وجه ما را از اجرای تعهدات خود در چارچوب معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای باز نمی دارد. «برنامه جامع اقدام مشترک».

عراقچی که در آن زمان رئیس تیم پیگیری برجام بود، در توضیحات خود در خصوص این موضوع گفت: «آقای کری در این نامه تأیید کرد که دولت آمریکا قانون مربوط به لغو روادید را به گونه‌ای اجرا می‌کند که اجازه صدور ویزا را بدهد. لغوها.» “این هیچ تاثیری بر اجرای موفقیت آمیز برجام نخواهد داشت، آنچه برای ما مهم است این است که برجام در مرحله اجرا آسیبی نبیند و آقای کری این اطمینان را به صورت کتبی و با امضای رسمی در اختیار ما قرار داده است.” سمت وی ​​به عنوان وزیر امور خارجه ایالات متحده

در چند قسمت دیگر از مصاحبه عراقچی از کلمه ضمانت استفاده شده که همگی مربوط به قانون جدید ویزا است.

اما مخالفان برجام هنوز از روش سنتی “تحریک” خود استفاده می کنند. آنها در ذهن طرفداران خود جایی گذاشته اند که “ناز” است! وی این سخنان را ضمانت اجرایی برای برنامه جامع اقدام مشترک عنوان کرد. در حالی که ظریف این را نگفته است و موضوع سخنرانی توافق هسته ای هم نبوده، چیزی است که ربطی به توافق هسته ای ندارد! از سوی دیگر، این عنوان نیز البته گمراه کننده و استنباطی بود; چون عراقچی در آن مصاحبه تایید کرد که «جان کری با امضای نامه ضمانت داده است» نه اینکه «امضای کری تضمین است». جملاتی که اساساً از نظر مفهومی بسیار متفاوت هستند!

“اول از همه، این چگونه است؟

اما برای این گروه تندرو فرقی نمی کند ضمانت کری امضا باشد یا امضای کری ضمانت! یا حتی هیچی؛ آنها فقط بهانه ای برای حمله می خواستند و هنوز تشنه آن هستند. تا جایی که همین ادعاهای کذب چندین بار از تریبون های مختلف بیان شد که آخرین آن از سوی نماینده تهران بود.

آنها یک روال سنتی دارند. مطالبه می کنند و روی آن مانور می دهند. آنقدر مانور می دهند که ادعایشان در ناخودآگاه افکار عمومی می افتد و هیچکس حقیقت ماجرا را دنبال نمی کند. ادعای خود را شروع می کنند. این ادعا مانند آبی که راه خود را می یابد، راه و جایگاه خود را در امپراتوری رسانه ای و ارتش های سایبری پیدا می کند. اینجوری کار میکنه!

2727