به گزارش -، سرویس و نگهداری خودرو پرهزینه و دردسرساز است. علت اصلی آن نیز به استفاده از مایعات و مایعات در وسایل نقلیه مربوط می شود. در بسیاری از موارد این مایعات چسبنده و خطرناک هستند و چیزی که شرایط را پیچیده تر می کند این است که ظاهر بسیاری از مایعات و مایعات خودرو به یکدیگر شباهت دارند، اگرچه هر کدام کاربرد خاصی دارند و مطمئناً با هم مخلوط می شوند. استفاده از مایعات به جای عملکرد روان عواقب زیادی خواهد داشت.
به گزارش پدال، روغن موتور و روغن گیربکس نیز از اجزای مهم خودروهای احتراق داخلی هستند و مانند هر قطعه دیگری در خودروها، شناخت نقش آنها و محل استفاده از آنها بسیار مهم است. از طرفی باید تفاوت روغن موتور و روغن گیربکس را بدانید. موتور و گیربکس اگرچه دو جزء مهم خودروها هستند، اما تفاوت های زیادی با هم دارند و به همین دلیل سرویس و نگهداری آن ها نیز متفاوت است. در این مقاله قصد داریم روغن موتور و روغن گیربکس خودرو را بررسی و مقایسه کنیم که اگرچه شباهت های کلیدی بین آنها وجود دارد، اما تفاوت ها بسیار عمیق تر است.
موتورهای احتراق داخلی گروه شگفت انگیزی هستند که حرکات پیستون و میل لنگ را به حرکت خودرو تبدیل می کنند. البته کار این قطعات متحرک با هم باعث اصطکاک و گرمای زیادی می شود و در اینجا نقش روغن موتور برای حل چنین مشکلاتی مطرح می شود. اگرچه خودروسازان و خریداران به عواملی مانند عملکرد صفر تا صد خودروهای خود افتخار می کنند، اما واقعیت این است که اگر همه چیز به خوبی پیش نرود، عملکرد خودرو به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. برای حفظ عملکرد صحیح قطعات موتور باید از روغن موتور با کیفیت بالا استفاده شود. این گردش کار در انواع مختلفی تولید می شود.
روغن های تمام سنتتیک و نیمه سنتتیک آنها به طور ویژه ساخته شده اند تا در برابر دماهای بالای قطعه دوام بیشتری داشته باشند. این نوع روغن موتور در واقع با در نظر گرفتن حداکثر بازده تولید می شود. البته روغن های معمولی همچنان طرفداران زیادی دارند و معمولا با قیمت کمتری در دسترس هستند، البته باید توجه داشت که طول عمر کمتری دارند و نیاز به تعویض سریعتر دارند. وظیفه اصلی روغن موتور خودرو روانکاری، کاهش اصطکاک بین قطعات و حذف گرما از آنها است.
روی کاغذ روغن گیربکس یا واسکازین نیز عملکردی مشابه روغن موتور دارد و باعث روانکاری و کاهش اصطکاک بین قطعات گیربکس می شود. روغن دنده همچنین به کاهش دمای قطعات داخل این قطعه مهم کمک می کند. گیربکس دستی به روغن مخصوص به خود نیاز دارد و روغن های مورد استفاده در گیربکس اتوماتیک با گیربکس دستی بسیار متفاوت است. یک تفاوت عمده این است که روغن های اتوماتیک ویسکوزیته کمتری نسبت به گیربکس های دستی دارند زیرا با وجود پیچیدگی بیشتر گیربکس های اتوماتیک در مقایسه با انواع دستی، دمای قطعات گیربکس اتوماتیک معمولاً بالاتر از گیربکس دستی نیست.
در مقایسه روغن موتور و روغن گیربکس باید توجه داشت که روغن گیربکس در نسخه های مختلف و خاص تری تولید می شود و برای هر نوع گیربکس باید از روغن مخصوص استفاده شود. به عنوان مثال، روغن گیربکس با نسبت متغیر وجود دارد که به طور خاص برای گیربکس های CVT ساخته شده است. این گیربکس ها دنده های معمولی ندارند و از سیستم تسمه و دو قرقره برای انتقال نیروی محرکه به چرخ ها استفاده می کنند. اگرچه چنین گیربکسی بازده کلی را افزایش می دهد، اما می تواند اصطکاک و گرمای بیشتری تولید کند، بنابراین روغن گیربکس CVT ویسکوزیته بالاتری نسبت به روغن گیربکس اتوماتیک استاندارد دارد.
چرا نمی توان از روغن موتور و روغن گیربکس به جای یکدیگر استفاده کرد؟ اگرچه هر دو روغن عملکردهای مشابهی دارند، اما تفاوت های کوچک اما مهمی بین آنها وجود دارد. یکی از مهمترین خواص روغن موتور این است که نه تنها در برابر دمای بالا مقاومت می کند، بلکه به تنظیم دمای قطعات نیز کمک می کند. قطعات فلزی، به ویژه آنهایی که در خودروهای احتراق داخلی استفاده می شوند، ممکن است بسیار داغ شوند و گرمای بیش از حد به آنها آسیب برساند. موتورهای احتراق داخلی معمولاً برای حفظ گرما در سطح بهینه به سیستم خنک کننده مایع متکی هستند. روغن موتور نیز به این امر کمک می کند. روغن موتور از داغ ترین قسمت های موتور عبور می کند و علاوه بر روغن کاری باعث کاهش دمای قطعات نیز می شود. ویسکوزیته روغن یکی از عوامل دستیابی به این هدف است و باید دانست که روغن موتور آستانه تحمل حرارت بالاتری نسبت به روغن گیربکس دارد. روغن موتور و گیربکس کم یا زیاد می تواند عملکرد این قطعات را مختل کرده و آنها را داغ کند. بنابراین روغن موتور و گیربکس فقط باید با توجه به نوع و مشخصات خودرو استفاده شود.
البته گاهی اوقات تشخیص آنها با نگاهی به ظاهر روغن موتور و گیربکس دشوار است. اگر روغن زیر خودرو دیده شود، ممکن است تشخیص آن مشکل باشد. خوشبختانه روغن موتور و روغن گیربکس رنگ های متفاوتی دارند. همانطور که می دانید اکثر خودروها در آمریکا از گیربکس اتوماتیک استفاده می کنند. روغن گیربکس در این خودروها معمولا تیره و قرمز رنگ است و با بالا رفتن سن روغن قهوه ای می شود. رنگ روغن موتور معمولا قهوه ای روشن است و با گذشت زمان تیره می شود. سازندگان معمولا رنگ های متمایز را به روغن گیربکس اضافه می کنند تا تشخیص آن آسان تر شود. تفاوت رنگ خود یکی از فاکتورهای مهم در مقایسه روغن موتور و روغن گیربکس است.
اما ماندگاری روغن موتور یا روغن گیربکس بیشتر است؟ به طور کلی روغن موتور سریعتر تعویض می شود. بسته به نوع خودرو، سبک رانندگی و منطقه مورد استفاده، تعویض روغن موتور بین 4 تا 6 هزار کیلومتر توصیه می شود، در حالی که روغن گیربکس طول عمر بیشتری دارد و توصیه می شود بین 50 تا 80 هزار کیلومتر آن را تعویض کنید. (گیربکس دستی). البته برای تایید این موضوع حتما به دفترچه راهنمای خودرو خود مراجعه کنید.
58322
