ضیایی: «سریر آتش» یادآور جایگاه انوشفر در تاریخ دوسالانه سرامیک ایران است

مجید ضیایی حامی نمایشگاه «سریر آتش» که به مناسبت دوازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران در فرهنگسرای نیوران برگزار شد در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی هنری رابو از روند شکل گیری این نمایشگاه گفت. و اهداف آن؛ توضیح داد: نمایشگاه “سریر آتش” سه عنصر مهم زندگی هنری را برجسته می کند: آثار، اشیاء زنده و تصاویر. این اشیا که بخشی از زندگی روزمره محمدمهدی انوشفر را در خود جای داده است، سعی دارد بیننده را به لایه های عمیق زندگی و آثار او نزدیک کند. این انتخاب به نمایش کاملتر تصویر زندگی و فعالیت هنری هنرمند کمک می کند.

وی درباره اهمیت نمایش اشیای زنده این هنرمند گفت: در بسیاری از نمایشگاه های گذشته کمتر به بخشی از زندگی روزمره انوشفر توجه می شد. اشیایی که در این نمایشگاه دیده می شود، تأثیر زندگی روزمره را بر هنر او نشان می دهد. طرح ها، ابزار و اشیاء خاص به بیننده اجازه می دهد تا لایه های پنهان آثار او را بهتر درک کند.

این کیوریتور با اشاره به سختی های برپایی نمایشگاه گفت: زمان کمی برای آماده سازی داشتیم و اطلاعات زندگی و آثار این هنرمند پراکنده بود. با توجه به اینکه سال آینده 80 ساله می شوند، اتفاقات زیادی را به سختی به یاد می آورند. خوشبختانه برخی از عکس‌ها کپی شدند، اما تطبیق این اطلاعات با چرخه‌های مختلف زندگی زمان برد. اگرچه ممکن است تکمیل این پروژه چندین سال طول بکشد، اما سعی کرده ایم در این مدت زمان محدود این ایده را اجرا کنیم.

وی درباره نقش انوشفر در دوسالانه سرامیک ایران گفت: این هنرمند در هفت دوره ابتدایی دوسالانه سرامیک ایران نقش مهمی ایفا کرد. متأسفانه پس از قطع همکاری، ناراحتی هایی به وجود آمد که منجر به حضور کمتر در مراسم عمومی شد. ذکر انوشفر در این بینال برای من بسیار مهم بود، زیرا این رویداد پلی است بین گذشته و حال سرامیک دو ساله که جایگاه ویژه ای در هنر ایران دارد.

ضیایی در رابطه با طراحی نمایشگاه افزود: هدف من از طراحی این نمایشگاه ایجاد فضایی دوستانه بود تا بینندگان بتوانند مستقیماً با آثار و موجودات زنده ارتباط برقرار کنند. به همین دلیل عناوین آثار را حذف و نوشته های شخصی هنرمند را جایگزین آن کردم. این رویکرد منجر به بی‌واسطگی نمایشگاه و تعامل عمیق‌تر بین مخاطبان شد.

کیوریتور درباره پیام نمایشگاه به مخاطبان گفت: عشق و انرژی جاری در زندگی و آثار انوشفر مهمترین پیامی است که مخاطب باید احساس کند. علیرغم تغییرات زیادی که در شرایط زندگی آنها ایجاد شده، آنها همچنان امید و حس زندگی را در آثار خود دارند. این ویژگی برای من بسیار آموزنده است و امیدوارم بینندگان نیز آن را تجربه کنند.

وی در پاسخ به این سوال که امکان برگزاری نمایشگاه در شهرهای دیگر وجود دارد، گفت: الان مشخص نیست اما فکر می کنم این هنرمند نیاز به توجه بیشتری دارد. شایسته بنیاد، موزه یا جایزه ای به نام او است، اما متأسفانه این موارد هنوز محقق نشده است. حتی کتابی که چندین بار به مراحل پایانی چاپ رسیده هنوز منتشر نشده است. این بی تفاوتی نسبت به هنرمندان بزرگ جای تامل دارد.

ضیایی در پایان گفت: بسیار خوشحالم که امروز محمد مهدی انوشفر حضور داشت تا این گفتگو با حضور وی انجام شود. او یکی از بهترین داستان نویسانی است که می شناسم و ساده ترین خاطرات را هم با جذابیت و شیرینی تعریف می کند. امیدوارم این نمایشگاه به مجموعه بزرگتری تبدیل شود و بتوانیم از این آرشیو برای بیان جدید استفاده کنیم.

انتهای پیام/