اخبار زنده اصفهان – لیلا الجرکانی: هر ساله از ششم تا دهم محرم، طبق آیینی بسیار قدیمی، مراسمی در پنج روستای وجاره، مهدی آباد، باش، اسپارت و دولاب در بخش پران شمالی سوج سید و سالار شهیدان برگزار می شود.
یک روز قبل از میزبانی، اهالی روستا برای تمیز کردن روستا، مدیریت ترافیک داخل روستا، حفظ امنیت و آرامش در کل روستا، استقبال و خداحافظی، ذبح گوسفندها و انتقال گوشت آنها به آشپز با یکدیگر همکاری می کنند. عده ای وظیفه کمک آشپز در آشپزخانه را بر عهده دارند و عده ای نیز وظیفه سرو غذا را دارند تا با کمک یکدیگر عزاداری حسینی همه جانبه و عاطفی را در ماه محرم الحرام برپا کنند.
علما صبح روز نهم محرم در ورودی روستای اسپارت از هیئتی از بانوان سیلسیلی که از روستاهای دیگر آمده بودند پذیرایی کردند. در اصطلاح رایج می گویند: «علم به استقبال و استقبال رفته است»; اولین مقصد گروه زنهیر زنی متشکل از عزاداران چهار روستای بش، دولاب، مهدی آباد پس از ورود به روستا حاشیه منزلی است که یکی از اعضای خانواده از سال گذشته تا نهم محرم امسال یکی از اعضای خود را از دست داده است. سال و فرصت شرکت در مراسم ختم اباعبدالله. جمعی از عزاداران در این خانه جمع می شوند، دعا می کنند، غمگین می شوند و خانواده آن مرحوم به خوشی می پردازند.
پس از آن گروه زنان به مسجد و حسینیه روستا می روند و در راه به عزاداری می پردازند. افراد نیز به این دسته می پیوندند. در مسجد نیز مراسم عزاداری سید و سالار شهیدان با شور حسینی ایراد می شود. نذورات این پنج روستا در ایام سوگواری خورشت، قیمه با شیر است و فرهنگ زیبایی که در این روستا جریان دارد این است که عزاداران آنچه از سفره ظهر باقی مانده را بین مردم روستا تقسیم می کنند.
میزبان بعدی روستای دولاب است و اهالی روستا در چند دایره به این روستا می روند; عزاداران غالباً پابرهنه هستند و لباس های گلی یا سیاه عزا بر سر دارند. حلقه ای از عزاداران در حالی که بر سینه و سر می کوبند، بیت «ای اهل حرم میر علمدار نیامده» را می خوانند و با نوایی یا حسین حرکت می کنند و حلقه بعدی به نوای «سقای حسین سید سالار» ادامه می دهد. علمدار نیامده است» سپس با صدای «یاحسین» حرکت می کند.
شامگاه عاشورا هیئت جوانان روستا راهی گلستان شهیده می شود و عصر به روستا برمی گردد و برای غریبان ضیافت شام برگزار می کند.
در هنگام شام غریبان سفره ای به نام حضرت رقیه می گذارند و اهالی روستا نذری های خود را روی این سفره می گذارند که در آن غبار و خار و عروسکی که نماد رنج است می گذارند. دختر امام حسین (علیه السلام) گروهی از نوجوانان با لباس سبز با دستانشان با طناب بسته شده نماد خانواده کودکان، هر کدام شمعی در دست دارند و دور این سفره می چرخند و به این سفره نگاه می کنند. عزاداران.
پس از پایان مراسم تشییع جنازه پذیرایی خواهد شد. در این منطقه پهن کردن سفره به نشانه احترام به عزاداران حسینی از اهمیت بالایی برخوردار استسرو شام غریبانی هر سال متفاوت است مردم روستاهای این منطقه ارادت خاصی به اهل بیت دارند و تمام بودجه های جشن توسط مردم پرداخت می شود.
46
khabaronline به نقل از رابو
