چرا فضای امنیتی در گردهمایی ترامپ گسترده‌تر نبود؟/ وقتی فضای مجازی پر از گمانه‌زنی می‌شود

طبق گزارش آنلاین مجله اکونومیست، از زمانی که جان هینکلی در مارس 1981 به رونالد ریگان شلیک کرد و در او زخمی بر جای گذاشت. تلاش این مرد مسلح برای ترور دونالد ترامپ در یک گردهمایی انتخاباتی جدی ترین حمله به رئیس جمهور یا رئیس جمهور سابق ایالات متحده است. ترامپ آسیب جدی ندیده است. جمهوری خواهان و دموکرات ها از جو بایدن گرفته تا رئیس جمهور این کشور این حادثه و خشونت های سیاسی را محکوم کرده اند. انگیزه تیراندازی، یک مرد سفیدپوست 20 ساله اهل پنسیلوانیا به نام توماس متیو کروکس، مشخص نیست. خود کروکس توسط ماموران سرویس مخفی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد، و علاوه بر سوگواری برای رهگذرانی که کشته شدند و سایرین مجروح شدند، آمریکایی‌ها می‌توانستند نفس راحتی بکشند که قاتل در رسیدن به هدف خود ناکام بوده است. بسیار خشم‌انگیز است که خواسته‌های ده‌ها میلیون رای‌دهنده دموکرات باید با گلوله یک مرد نامتعادل واژگون شود.

با این حال، برای بقیه کمپین تقریباً با شکست مواجه شد. از آنجایی که جمهوری خواهان این هفته برای گردهمایی خود در میلواکی گرد هم می آیند، ضروری است که پارتیزان ها در هر دو طرف راهرو به جای تحریک بیشتر، به دنبال آرام کردن روحیه ملی باشند. ممکن است برخی برعکس عمل کنند. نامزدی برای مناصب عالی در آمریکا همیشه پرخطر بوده است. چهار رئیس‌جمهور قبلاً ترور شده‌اند و سرویس مخفی تلاش‌های بی‌شماری دیگر، از جمله برخی از آنها علیه ترامپ را در زمانی که او در قدرت بود، خنثی کرده است. با این حال، طی شش دهه هیچ قاتل رئیس جمهور ایالات متحده را نکشته است. شاید همین شانس طولانی بود که آمریکایی ها را تشویق کرد که تهدید کنند که لفاظی های سیاسی خشونت آمیزی را که در سال های اخیر گسترش یافته است، بیشتر عملی جلوه می دهند تا واقعی.

سرویس مخفی اندکی قبل از تیراندازی در سال 1865 توسط آبراهام لینکلن تأسیس شد. در آن زمان، وظیفه آن تعقیب سازندگان ارزهای تقلبی (که در دهه 1860 رایج بودند) بود. پس از ترور رئیس جمهور ویلیام مک کینلی در سال 1901، آژانس نقش کنونی خود را برای محافظت از سیاستمداران ارشد بر عهده گرفت. علیرغم مزیتی که به تک تیراندازان بالقوه که تفنگ های پرقدرت و دوربین های تلسکوپی حمل می کنند که می تواند به یک تک تیرانداز ماهر اجازه دهد در میدان جنگ در فواصل بیش از یک مایلی، کسی را بکشد، از آن زمان تاکنون رئیس ها را ایمن نگه داشته است.

سرویس مخفی بسیار حرفه ای است و از آنجایی که شکست فاجعه بار آن در جلوگیری از ترور جان اف. کندی در سال 1963 حتی بیشتر شد. اکنون بیش از 8000 نماینده دارد. اما تنها یک سهل انگاری کافی است تا قاتل کار خود را انجام دهد. جای تعجب است که چرا فضای امنیتی در مراسم ترامپ گسترده تر نبود. با این حال، دیوانگی حدس و گمان در رسانه های اجتماعی در مورد توطئه های فرضی کاملاً بی اساس است. همچنین خطرناک است: به راحتی می تواند منجر به خشونت سیاسی بیشتر شود. سیاستمداران باید از تحریک آن خودداری کنند.

تلاش برای ترور ترامپ به شباهت‌های کنونی و 1968 می‌افزاید، سالی که شاهد آشفتگی‌های سیاسی بیشتری بود. این زمانی بود که برادر جی اف کی، رابرت کندی، در حالی که برای نامزدی حزب دموکرات نامزد می شد، ترور شد. امسال، پسر رابرت، که حروف اول خود را دارد، به عنوان کاندیدای حزب ثالث در برگه رأی حضور دارد. دموکرات‌ها قرار است به زودی در شیکاگو برای کنوانسیون خود ملاقات کنند. رئیس جمهور فعلی دموکرات برای کناره گیری تحت فشار است. خشونت و اعتراضات خیابانی به کنوانسیون دموکرات 1968 لطمه زد و احتمالاً به انتخاب ریچارد نیکسون جمهوری خواه قانونی کمک کرد. پلیس این بار باید محکم اما منصف باشد. معترضان باید خویشتن داری کنند.

در حال حاضر، پاسخ جمهوری خواهان و دموکرات های ارشد بسیار مهم است. در بستر مرگش در سال 1981، ریگان به شوخی گفت که امیدوار است جراح جمهوری خواه شود. ترامپ هم عاقلانه خواهد بود که همین کار را بکند. اظهارات اولیه او به طرز تحسین برانگیزی آرام بود، حتی در شرایطی که برخی از متحدانش رقبای سیاسی او را به خاطر اقدامات شرم آور تیرانداز متهم می کردند. ترامپ باید روشن کند که هیچ کس نباید از طرف او انتقام بگیرد. در بهترین حالت، هرگونه تلاش وحشتناک برای ترور یک نامزد ممکن است فرصتی برای تنظیم مجدد شرایط برای این انتخابات فراهم کند.

*منبع: اکونومیست / ترجمه: ماهان نوروزپور

311313