کشف جسد یک زن که کنار گنج خود به شکلی ترسناک جان داد/ عکس

تینا مزدکی: پمپئی شهری دلپذیر و سرزنده در جنوب ناپل ایتالیا بود. این شهر در 10 کیلومتری کوه وزوویوس قرار داشت. این کوه هنوز به عنوان یک آتشفشان فعال در نظر گرفته می شود. محققان تخمین می زنند که در زمان فوران آتشفشانی معروف در سال 79 پس از میلاد حدود 10000 تا 20000 نفر در این شهر زندگی می کردند و احتمالاً 2000 نفر بر اثر جریان گدازه (گاز آتشفشانی داغ، گدازه و خاکستر) در عرض 20 دقیقه پس از میلاد جان خود را از دست دادند. زندگی آنها

اسکلت هایی که دانشمندان در حال حاضر به دنبال آن هستند در اتاقی به ابعاد 2.8 در 3.5 متر یافت شدند که دانشمندان در سال 2023 حفاری آن را آغاز کردند. علیرغم مساحت نسبتاً کوچک این اتاق، کاوش آن دشوار بود.

اسکلت زن در کنار تختی از سکه های طلا، نقره و برنز و همچنین یک جفت گوشواره طلا و مروارید قرار داشت. به طور طبیعی، او یک کلید نیز به همراه داشت که نشان می‌داد احتمالاً قبل از فرار به دنبال جمع‌آوری اشیاء با ارزش خود بوده است. تحقیقات روی استخوان های او نشان می دهد که این زن در زمان مرگ بین 35 تا 45 سال سن داشته است.

مرد جوان احتمالاً 15 تا 20 ساله بوده است، اما رابطه او با زن مشخص نیست. به نظر می رسید که او در اثر سقوط دیوار له شده بود و در یک فضای بسیار باریک در گوشه دیگری از اتاق که به نظر می رسید یک خروجی وجود دارد گیر کرده بود.

علاوه بر تخت و سینه، باستان شناسان یک چهارپایه سه پایه و یک میز خدمات چوبی با رویه مرمری پر از ظروف و چراغ های شیشه ای، برنزی و سرامیکی پیدا کردند. باستان شناسان توانستند مبلمان را با ریختن گچ در سوراخ های باقی مانده بازسازی کنند. آثار رسوبات آتشفشانی نیز محل اصلی اشیاء را مشخص می کرد.

تلاش برای فرار یا پناه گرفتن با این قربانیان و جمع آوری و بردن برخی چیزها با خود نشان از انسانیت آنها دارد. باید به یاد داشته باشیم که این فاجعه در آن زمان وحشتناک تر از آنچه امروز تصور می کنیم و غیرقابل تصور بود، زیرا آنها دقیقاً نمی دانستند آتشفشان چیست و چه چیزی باعث زلزله شده است.

در سال‌های اخیر، اکتشافات متعددی در پمپئی انجام شده است، مانند فرار مردی از آتشفشان، نقاشی‌های دیواری غذا، یا کتیبه‌ای که در آن گردهمایی را توصیف می‌کند. با این حال، کاوش‌های جاری در پمپئی بخشی از یک پروژه بزرگ‌تر است که فقط درباره باستان‌شناسی یا درک تاریخ هنر نیست، بلکه راهی برای درک درد و رنج انسان است.

منبع: Life Science

58323