کشف فسیل پرنده‌ای که راز هوش پرندگان را فاش می‌کند

به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری رابو، کشف یک فسیل جدید پرنده مزوزوئیک به نام Navaornis hestiae اطلاعات کلیدی در مورد تکامل تکاملی مغز پرندگان و رابطه بین گونه های باستانی مانند آرکئوپتریکس و پرندگان مدرن ارائه کرده است.

یک کشف شگفت انگیز فسیلی می تواند درک ما از نحوه شکل گیری مغز و هوش منحصر به فرد پرندگان را تغییر دهد. دانشمندان فسیلی از یک پرنده مزوزوئیک که به خوبی حفظ شده بود، به اندازه یک سار کشف کردند. اسکلت کامل آن تقریباً دست نخورده باقی مانده است، که برای استخوان های پرندگان، به ویژه فسیل ها، نادر است.

پاسخ به این سوال که هوش پرندگان چگونه به وجود آمد همیشه یکی از اسرار بزرگ تکامل مهره داران بوده است. فسیل پرنده ای به نام Navaornis hestiae حدود 80 میلیون سال پیش در برزیل کنونی زندگی می کرد. این کشف به دانشمندان اجازه داد تا با حفظ اسکلت پرنده به صورت سه بعدی شگفت انگیز، مغز پرنده را به صورت دیجیتالی بازسازی کنند. این فسیل که در مجله نیچر گزارش شده است، ممکن است به عنوان “سنگ روزتا” برای تعیین منشاء تکاملی مغز پرندگان مدرن عمل کند.

تکامل تکاملی مغز پرنده

ناوئورنیس مغز بزرگ‌تری نسبت به آرکئوپتریکس داشت که نشان می‌دهد توانایی‌های شناختی پیشرفته‌تری نسبت به دایناسورهای پرنده‌مانند قبلی دارد. با این حال، بیشتر نواحی مغزش، مانند مغز مغز، هنوز مانند پرندگان امروزی توسعه نیافته‌اند، که نشان می‌دهد این پرنده هنوز مکانیسم‌های کنترل پرواز پیچیده‌ای که در پرندگان مدرن وجود دارد را ندارد.

گیلرمو ناوالون، یکی از نویسندگان این مطالعه از گروه علوم زمین در دانشگاه کمبریج، گفت: ساختار مغز ناوارنیس تقریباً بین آرکئوپتریکس و پرندگان مدرن است. این یکی از آن لحظات نادری است که قطعه گمشده کاملاً جا می‌افتد.

اهمیت تاریخی و فرهنگی فسیل ها

این سنگ به افتخار ویلیام ناوا، مدیر موزه دیرینه شناسی مارلیا در ایالت سائوپائولو، برزیل، که این سنگ را در سال 2016 در منطقه ای نزدیک پردنت پردنته کشف کرد، نامگذاری شده است. حدود ده‌ها میلیون سال پیش، این منطقه احتمالاً یک منطقه خشک با نهرهای کم عمق بوده است که به حفظ فسیل‌های قابل توجه کمک کرده است. محققان از فناوری پیشرفته میکرواسکن سی تی برای بازسازی دقیق اسکلت و مغز پرنده استفاده کردند.

سوالات جدید در مورد تکامل پرندگان

Navaornis متعلق به گروهی از پرندگان اولیه به نام Enantiornithines یا “پرندگان معکوس” است که بیش از 130 میلیون سال پیش از پرندگان امروزی جدا شده اند. این گروه از پرندگان دارای پرهای پیچیده بودند و شاید می توانستند مانند پرندگان امروزی پرواز کنند. با این حال، آناتومی مغز ناوئورنیس سؤالات جدیدی را ایجاد می کند: چگونه این پرندگان وارونه پرواز خود را بدون ویژگی های کامل مغز پرندگان زنده، از جمله مخچه به خوبی توسعه یافته، مدیریت کردند؟

اهمیت تکاملی Navaornis

این کشف درک ما از تغییرات تکاملی در مغز پرنده را بسیار واضح تر از قبل می کند.

دانیل فیلد از دانشگاه کمبریج، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: پرندگان مدرن برخی از پیشرفته‌ترین توانایی‌های شناختی را در قلمرو حیوانات دارند و این کشف به ما کمک می‌کند بهتر بفهمیم چرا این ویژگی‌ها برای اولین بار در پرندگان ظاهر شدند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که برخی از پرندگانی که در زمان دایناسورها پرواز می کردند ساختار مغزی مشابه پرندگان امروزی 80 میلیون سال پیش داشتند.

شکاف کلیدی در مطالعه تکامل پرندگان

این فسیل ممکن است تنها یک نمونه باشد، اما یک قطعه کلیدی در پازل تکامل مغز پرندگان است.

فیلد گفت: «با Navaornis، ما اکنون دید واضحی از تغییرات تکاملی داریم که بین آرکئوپتریکس و پرندگان مدرن، به ویژه پرندگان باهوش و پیچیده مانند کلاغ و طوطی رخ داده است.

در حالی که این کشف یک پیشرفت مهم است، محققان بر این باورند که برای درک کامل تکامل هوش پرندگان باید گام های زیادی برداشته شود. تحقیقات آینده ممکن است نحوه تعامل ناوورنیس با محیط خود را نشان دهد و به سؤالات گسترده‌تری در مورد تکامل شناخت پرندگان پاسخ دهد.

انتهای پیام/