تینا مزدکی: محققان در دریای مدیترانه، سه ساعت دورتر از خشکی، آمفورا (ظرفی از گل یا فلزی مانند طلا و نقره با دو دسته) پیدا کردند. این آمفورها از یک کشتی متعلق به عصر برنز پیدا شده است. این آثار، حداقل در میان آثاری که از 3200 سال گذشته به دست آمده، منحصر به فرد هستند.
به گزارش وب سایت رابو، این کشتی غرق شده دور از سواحل شمالی فلسطین قرار دارد و ده ها کوزه کنعانی پیدا شد که محققان تنها دو کوزه از آنها را کشف کردند. این کوزه ها متعلق به تنها کشتی کشف شده از آن دوران است. تنها چند کشتی دیگر که مربوط به اواخر عصر برنز هستند کشف شدهاند و همگی در آبهای کم عمق ساحلی مدیترانه از جمله دریای اژه یافت شدهاند.
از حدود سال 2000 قبل از میلاد، در عصر برنز، تجارت دریایی به ویژه در مدیترانه رونق گرفت. در آن زمان این کوزه ها را برای ذخیره منابع و در راه برای صرف شام حمل می کردند. یکی از خصوصیات آمفوراها این است که معمولاً ته نوک تیز یا گرد دارند، بنابراین با حرکت کشتی مرتعش می شوند، اما واژگون نمی شوند و نمی شکنند.
این کشتیها در طول قرنها تکامل یافتهاند به طوری که با بررسی شکل و طراحی آنها میتوان بهطور قابل اعتماد تاریخگذاری کرد. بنابراین بر اساس گردن کوزه های تازه کشف شده، زاویه برجسته شانه ها و قاعده نوک تیز آن ها، قدمت این کوزه ها بین 1400 تا 1200 قبل از میلاد تخمین زده می شود.
اولین نشانه های یک کشتی غرق شده در سال 2023 در طی یک بررسی زیست محیطی پیش از توسعه یک میدان گازی جدید پیدا شد. بررسی ها حداقل 9 مکان باستان شناسی در اعماق دریا، از جمله یک کشتی غرق شده اواخر عصر برنز را کشف کرده است. اما جزئیات این یافتهها فاش نشد و مکانها هرگز حفاری نشدند.
گنجی در میان سطل زباله
محققان به دنبال مناطق حساس و زیستگاه هایی بودند که ارزش حفظ در اکتشافات بستر دریا را دارند. امواج ردیابی سایتی را نشان داد که بیشتر از زباله های امروزی تشکیل شده بود. عکسهای آنها کیسههای پلاستیکی، صندلیهای عرشه، درامهای روغن و توالتهای چینی کامل با صندلی را نشان میدهد. گاهی در میان آوارها آمفورا و قطعات سرامیکی نیز پیدا می کنند.
اما این بار امواج آشکارساز گروه بزرگی از کوزه ها را نیز نشان دادند. بنابراین آنها کوزه ها و هر اثر باستانی دیگری را که در عمق 1800 متری مشاهده می شد، بازیابی کردند تا مبدا کشتی را مشخص کنند. ده ها کوزه تقریباً یکسان به طول حدود نیم متر در یک منطقه جمع شده بودند. با حذف ردیف اول، ردیف دوم آمفورا دیده می شود. محققان چند آمفور را انتخاب کردند که توانستند با کمترین آسیب از بین ببرند.
تاریخ پیشنهادی برای این آثار به اواسط دوره مهم تر اواخر عصر برنز می رسد که مصادف با اوج دریانوردی در دریای اژه و شرق مدیترانه است. این کشتی شکسته یک یافته قابل توجه از این دوران است. زیرا هر کشتی شکسته اساساً یک ماشین زمان است و هر چیزی که در آن کشتی بود در یک لحظه غرق شد.
فقدان امواج، طوفان و فعالیت شدید انسانی در این منطقه نشان می دهد که بقایای این کشتی ممکن است بهتر از سایر آثار غرق شده در نزدیکی ساحل حفظ شود. اگرچه آمفورها به وضوح نشان می دهند که کشتی همراه با آنها غرق شده است، اما در طول جستجو چیزی از بدنه کشتی دیده نشد. ممکن است بخشی از بقایای یک کشتی چوبی در گل و لای زیر انبوه کوزه ها مدفون شده باشد.
حفاری در اعماق دریا پرهزینه، پیچیده و پر از مشکلات روش شناختی است. با این حال، این امکان وجود دارد که محققان دیگر در آینده ردپایی از این کشتی را پیدا کنند.
منبع: Scientific American
54323
khabaronline به نقل از رابو