کلید رابطه ایران و آمریکا در دست این سیاستمدار قهار بود /اعترافی که کاردار سفارت آمریکا در ایران کرد

نه ماه پس از فرار شاه به تبعید، که راه را برای ظهور یک دولت انقلابی هموار کرد، بروس لینگن، کاردار آمریکا و همکارانش در سفارت همچنان در تلاش بودند تا رهبران واقعی با اقتدار واقعی در دولت موقت و اقتدار پیدا کنند. برای برقراری ارتباط

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، از جمله این چهره ها می توان به ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه آینده اشاره کرد که به گفته لینگن، خالق و مدیر حلقه سیاسی اطراف آیت الله خمینی به شمار می رفت. موضوع اصلی کتاب او این تلگرام سفارت برای ماه‌ها تلاش می‌کرد تا فضای آشفته سیاسی تهران را درک کند و کانالی برای دسترسی به مقامات ارشد شورشیان پیدا کند. اما پس از تلاش بسیار، آنها فقط توانستند در میان انقلابیون مقامات میانه رو و غربگراتر پیدا کنند، نه گروهی که آیت الله خمینی را محاصره کرده بودند.

زیرا میانه روها تکنوکرات هایی بودند که آمریکایی ها می توانستند با آنها همذات پنداری کنند و معتقد بودند که روحانیت در اداره امور کشور ناتوان است و در نهایت این تکنوکرات ها بودند که کشور را اداره می کردند. یکی دیگر از موانع ایجاد رابطه، بی اعتمادی عمیقی بود که حلقه اطراف آیت الله خمینی نسبت به آمریکا داشتند، زیرا آنها تا آخرین لحظه متهم به حمایت از شاه بودند.

هدف اصلی لینگن از ارسال این تلگراف که در 12 اکتبر 1979/20 مهر 1358 ارسال شد، ارائه ارزیابی سفارت از ابراهیم یزدی و سایر اطرافیان آیت الله خمینی و رساندن صحت برخی از نگرانی های آنها به واشنگتن بود. . از نظر آمریکایی‌ها، یزدی یک «سازش‌کار و لابی‌گر» بود. لینگن می‌خواست به مقامات واشنگتن بفهماند که نباید همه اقدامات و مواضع یزدی را به عنوان یک غوغا تلقی کنند. گاهی اوقات او می تواند مجری واقعی تهدیدهایی باشد که به زبان می آورد. ویژگی اول برای یزدی در میان انقلابیون مؤثر بود و ویژگی دوم به مهم‌ترین هدف دعوت آیت‌الله خمینی یعنی مبارزه با هژمونی فرهنگی خارجی و غربی کمک می‌کند.

فعالیت ها و اقدامات یزدی در نیویورک فشار عظیمی بود و به ما یادآوری می کند که باید هر چه سریعتر علناً اعلام کنیم که انقلاب اسلامی ایران را پذیرفته ایم. برخی از سخنانی که یزدی بیان کرد، سخنرانی انقلابی بود، اما باید مطمئن بود که بیشتر گفته های او درست و درست بوده و باید بر نگرانی ها و ترس های ما نسبت به حلقه اصلی حامیان انقلاب تأثیر بگذارد.

لینگن تحلیل خود را با چندین توصیه خاص برای سیاستگذاران ایالات متحده دنبال می کند. او می‌گوید: «کلید همه چیز این است که یزدی را متقاعد کنیم که ایالات متحده آماده پذیرش صادقانه انقلاب اسلامی در ایران است.» این نقطه اصلی بی اعتمادی بین ایرانی ها و آمریکایی ها برای سال های آینده باقی خواهد ماند و دولت های بعدی ایالات متحده به تقویت این نگرش تاریک و منفی ایرانیان نسبت به اهداف آمریکا کمک خواهند کرد.

به عنوان مثال، تنها سه هفته پس از ارسال تلگراف، لینگن و همکارانش در سفارت گروگان گرفته شدند، که باعث شد رئیس جمهور کارتر دستور اجرایی ماه بعد را امضا کند که به مأموران دولتش اجازه می دهد تا اقدامات مخفیانه ای را برای “تشویق تاسیس” انجام دهند. ” برای یک رژیم مسئول و فعال سازی «دموکراسی در ایران».

29219