به گزارش روزنامه رابو، آنها برای دهه ها به تحلیل طرح های هواپیماهای نظامی معروف آمریکایی مانند F-16 و F-22 ادامه دادند. چین جنگنده ها و پهپادهای پیشرفته ای ساخته است که از آنها برای تقویت نیروی هوایی خود از طریق جاسوسی، مهندسی معکوس دقیق و در نهایت جعل استفاده می کند.
طبیعتاً به دلیل روابط نزدیک دیپلماتیک روسیه و چین، صنعت هوانوردی چین نیز برای طراحی و ساخت هواپیماهای جنگی خود از جنگنده های روسی الهام گرفت. گاهی این موضوع تحت مجوز و گاهی در قالب ابتکارات محلی انجام می شد. این رویه به چین این امکان را داده است که نوآوری را با فناوری های قبلاً اثبات شده ترکیب کند، که منجر به چندین دهه توسعه هواپیما در کسری از زمان می شود و نیروی هوایی ایجاد می کند که روابط سنتی قدرت را در تعادل امنیتی جهانی به چالش می کشد.
در روزهای اولیه، جنگ کره حمایت شوروی از صنعت هواپیمای داخلی چین را تشویق کرد و شرکت هواپیماسازی شنیانگ را بر آن داشت تا یک نسخه آموزشی دو سرنشینه از MiG-15UTI، JJ-2 و اجزای مختلف برای جنگنده های شوروی تولید کند. تا سال 1956، چین در حال مونتاژ نسخه های MiG-15 بود و تا سال 1964، Shenyang J-5 (MiG-17) و J-6 (MiG-19) را تحت لیسانس تولید می کرد. با این حال، دهه 1960 برای نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق (PLAAF) به دلیل کاهش کمک های شوروی در بحبوحه درگیری چین و شوروی، که منجر به تاکید بر برنامه های موشکی و هسته ای شد، چالش برانگیز بود، که منابع مالی و صنعتی را از توسعه جدید تخلیه کرد. هواپیما خیلی دور بود. صنعت هوانوردی چین در حدود سال 1965 با حمایت چین از ویتنام شمالی در برابر ایالات متحده احیا شد. بدین ترتیب تولید Shenyang J-8، اولین جنگنده بومی چین آغاز شد. در ادامه این مقاله می خواهیم شما را با 5 جنگنده چینی که به صورت کپی از جنگنده های آمریکایی تولید شده اند آشنا کنیم.
5- چنگدو J-10 (F-16)
چنگدو J-10 مشتق مستقیم جنرال داینامیکس F-16 بود. این یک جنگنده چند منظوره است که به خاطر چابکی و اویونیک پیشرفته اش معروف است و در ماموریت های هوا به هوا و هوا به سطح عالی است. در دهه 1980، ایالات متحده و اسرائیل برای توسعه یک جت جنگنده مبتنی بر F-16 همکاری کردند، اما افزایش هزینه ها باعث شد ایالات متحده از این پروژه خارج شود و جنگنده لاوی اسرائیل ناقص بماند. اسرائیل سپس طرح های توسعه لاوی را به چین فروخت که شامل دسترسی به فناوری F-16 بود.
هواپیمای تولید نهایی به چنگدو J-10 معروف شد، یک جنگنده تک موتوره و چند منظوره با بال دلتا و طراحی غلط. این هواپیما در دهه 1980 توسط دنگ شیائوپینگ، رئیس جمهور وقت چین، مجوز گرفت. J-10 در ابتدا به عنوان یک جنگنده تخصصی طراحی شد، اما بعدها به یک هواپیمای چند منظوره تبدیل شد. J-10 به طور رسمی در سال 2007 رونمایی شد و تا به امروز بیش از 700 دستگاه از آن تولید شده است. نسخه J-10C دارای فناوری ارتقا یافته از جمله رادار AESA و موشک های پیشرفته است، در حالی که نسخه صادراتی J-10CE توسط نیروی هوایی پاکستان خریداری شده است.
4- JF-17 Thunder (F-16)
JF-17 Thunder، یک سرمایه گذاری مشترک بین پاکستان و چین، یک جایگزین مقرون به صرفه با قابلیت های مدرن ارائه می دهد و در اصل برای تقلید از ویژگی های F-16 طراحی شده است. این پلت فرم شباهت زیادی به F-16 دارد. J-7 چینی بر اساس پلت فرم MiG-21 ساخته شده بود، اما مجدداً، پس از به دست آوردن طراحی F-16 از طریق برنامه اسرائیلی “Lavi”، چین فناوری های هر دو هواپیما را برای توسعه یک جنگنده جدید ترکیب کرد.
FC-1 که در پاکستان با نام JF-17 شناخته می شود، ویژگی هایی از F-16 و MiG-21، از جمله دماغه و دم به سبک F-16 با طراحی بال به سبک MiG-21 را نشان می دهد. JF-17 جدیدتر دارای قابلیت های پیشرفته ای مانند رادار AESA، سوخت گیری هوا به هوا، افزایش استفاده از مواد کامپوزیت، فناوری fly-by-wire و موشک های هوا به هوای مدرن چینی است.
JF-17 نیز در پاکستان تولید می شود و به مشتریانی از جمله میانمار و نیجریه فروخته شده است.
3- چنگدو J-20 (F-22)
چنگدو J-20 یک مشتق نادرست از لاکهید مارتین F-22 Raptor است. J-20 که ادعا می شود یک جنگنده رادارگریز نسل پنجم با تمرکز بر برتری هوایی و فناوری حسگر پیشرفته است، اولین جنگنده رادارگریز چین است و اولین پرواز خود را در 11 ژانویه 2011 انجام داد و به طور رسمی در نمایشگاه هوایی چین 2016 رونمایی شد. . این هواپیما در مارس 2017 وارد خدمت شد و در سپتامبر همان سال آموزش رزمی را آغاز کرد و اولین واحد رزمی آن در فوریه 2018 تأسیس شد.
نقش تاکتیکی J-20 برتری هوایی و حملات هوایی دقیق زمینی است. J-20 سومین جنگنده نسل پنجم جهان پس از F-22 و F-35 است. اگرچه طراحی آن شبیه به F-22 است – به دلیل ادعای سرقت جزئیات طراحی – کارشناسان بر این باورند که قابلیت های رادارگریز J-20 به دلیل مواد ساختمانی و پوشش های جاذب رادار محدود شده است. با وجود نگرانی ها در مورد ردپای راداری بزرگتر F-22، چین حدود 300 فروند J-20 ساخته و قصد دارد به تولید انبوه خود ادامه دهد.
2- J-31 Gyrfalcon (F-35)
شنیانگ J-31 (همچنین به عنوان FC-31 و J-35 شناخته می شود) شباهت زیادی به لاکهید مارتین F-35 دارد و شباهت ظاهری قابل توجهی به F-22 دارد. با تاکید بر رادارگریزی و تطبیق پذیری، J-31 یک جنگنده متوسط دو موتوره نسل پنجم است که در حال حاضر در چین در حال توسعه است. تصاویر اولیه این مدل جنگنده با عنوان F-60 برچسب گذاری شد و در سال 2011 به صورت آنلاین مشاهده شد. اولین نمونه اولیه این هواپیما اولین پرواز خود را در 31 اکتبر 2012 انجام داد. J-31 قرار است دو نوع داشته باشد – یک هواپیمای حامل. جنگنده و یک نسخه زمینی برای صادرات – در تلاشی مستقیم برای رقابت با F-35. یک نمونه اولیه بهبود یافته با تغییرات و فناوری پیشرفته رادارگریز اولین پرواز خود را در دسامبر 2016 انجام داد. از نوامبر 2018، این برنامه وضعیت توسعه اولویت را از نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق و نیروی هوایی نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق دریافت کرده است. اگرچه J-31 عناصر طراحی را از F-35 و F-22 به عاریت گرفته است، توسعه آن به دلیل تجربه محدود چین در زمینه فناوری پنهان کاری با مشکل مواجه شده است.
1- اژدهای پنهان، J-16D (E/A-18G)
J-16D از جنگنده بوئینگ EA-18 Growler الهام گرفته شده است. ماموریت تاکتیکی آن جنگ الکترونیک و سرکوب پدافند هوایی دشمن به صورت تخصصی است. در سبک سنتی کمی متفاوت، بدنه هواپیما نسبت به همتای آمریکایی خود کیفیت بسیار پایین‌تری دارد. در عوض، تسلیحات، تجهیزات اویونیک، تجهیزات تاکتیکی و نقش رزمی برای منعکس کردن عملکرد و اثربخشی Growler در نظر گرفته شده است. در دهه 1970، شنیانگ یک جنگنده سبک جدید با موتور Rolls-Royce Spey 512 را با هدف برتری بر میگ-19 و میگ-21 پیشنهاد کرد. J-16 جانشین J-11 است که در سال 1998 به عنوان نسخه چینی Sukhoi Su-27 SK پس از قرارداد 2.5 میلیارد دلاری برای تولید 200 هواپیما با کیت های عرضه شده توسط روسیه وارد خدمت شد. ادغام اولیه با چالش هایی مواجه شد که منجر به بازگشت موقت به موتورهای روسی شد تا اینکه موتور WS-10A ساخت چین در سال 2009 مؤثر واقع شد و نیاز کشور به موتورهای روسی و آمریکایی را از بین برد.
227227
