به گزارش -، نام آقای مهدی شجاعی برای بسیاری از خوانندگان ادبیات به ویژه ادبیات با مضامین مذهبی و اجتماعی در ایران شناخته شده است. شجاعی تجربه پخته ای در بیان زندگانی زیبا و زیبای ائمه صوفیه دارد و در خوانش انتقادی رفتارهای اجتماعی در قالب داستان های کوتاه و بلند نیز قلمی تیز دارد، به طوری که پس از گذشت سال ها از انتشار آن. از بسیاری از کتاب‌های او در این دو کتاب، مقوله‌ها و مخاطبان نسل جوان جامعه را نمی‌دانند، او همچنان به این کتاب متوسل می‌شود و آثار آن گم شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
شجاعی در «دین چه فایده ای دارد!؟» او این دو تجربه را به زیبایی تلفیق کرد و اثری خلق کرد که نه داستانی است و نه متنی معمایی. بلکه به دنبال خوانشی مشکوکانه از چالش های دین در عصر مدرن، با شوخ طبعی معتدل و البته با استفاده از عناصر ساده زبانی است.
شجاعی در این باره کتاب خود را به شیوه برهان معکوس با برشمردن پاره ای از آسیب های اجتماعی و فرهنگی بر ساختارهای زیستی در جامعه دینی آغاز می کند و گام به گام جلو می رود و گزاره های ساده برگرفته از این موضوع را در مورد حقایق انکار می کند. کارکردهای دین در زندگی اجتماعی
هنر شجاعی در این متن ترسیم دقیق و بی طرفانه مختصات زندگی و زیستن در دنیای پیرامون انسان مدرن و ترسیم مختصات و نیازهای اوست. در زیر به سراغ نقاط اصطکاک بین اندیشه دینی و این زندگی جدید رفته و سعی در بازخوانی و تحلیل پاسخ های خود به پرسش هایی دارد که قرار است نویسنده را در اثبات پرسش محوری کتاب به شیوه ای منطقی و معقول سوق دهد. . با قرار دادن خود در جایگاه مخاطب و هدایت او به نتیجه ای که می خواهد.
شجاعی که پیش از این در قالب داستان و متون روایی در این زمینه صحبت کرده بود، در این اثر به ساختار و بافت جدیدی برای متن دست یافت که منجر به خلق متنی شد که وزن تخصص و دانش را به دوش نمی کشد. متون برای مخاطب خود، درون خود دارند و مانند متن روایی نیستند که با هیچ مخاطبی مرتبط نباشد. متن روایی استنباطی این کتاب ابزاری برای برقراری ارتباط با مخاطبان کثیری از علاقه مندان به خواندن متنی در مورد یکی از مهم ترین موضوعات روز زندگی فردی و اجتماعی آنها و البته در این میان است و نویسنده بر آن مسلط بوده است. خلاقیت این متن در زبان و سبک روایی به گونه ای که جهانی باشد.
khabaronline به نقل از رابو
