به گزارش آنلاین، آیا دایناسورها 66 میلیون سال پیش با برخورد یک سیارک به زمین و پایان دوره زمین شناسی کرتاسه که از حدود 145 میلیون سال پیش آغاز شده بود، در خطر انقراض بودند؟ این سوالی است که بیش از 40 سال است که ذهن دیرینه شناسان را به خود مشغول کرده است.
کشف، شناسایی و توصیف دایناسورهای جدید سرنخ های حیاتی را در اختیار دانشمندان قرار می دهد. بررسی دقیق آنچه دانشمندان تصور می کردند نمونه کوچکی از یک گونه دایناسور قبلاً شناخته شده از این دوره زمانی است، نشان داد که در واقع بخشی از یک فرد بالغ از یک گونه کاملاً جدید است.
کار دانشمندان، که بر مرحله زندگی این نمونه متمرکز است، نشان می دهد که تنوع دایناسورها ممکن است قبل از برخورد سیارک به زمین کاهش نیافته باشد. در عوض، بحث این است که انواع بیشتری از دایناسورها در آن دوره زمانی کشف نشده بودند.
تحقیقات جدید بر روی چهار استخوان اندام عقبی این موجود متمرکز شده است. این استخوان ها در داکوتای جنوبی در صخره های سازند نهر جهنم پیدا شده اند و متعلق به دو میلیون سال آخر دوره کرتاسه هستند.
هنگامی که دانشمندان برای اولین بار این استخوان ها را بررسی کردند، متوجه شدند که آنها به دایناسوری از خانواده Kinnagnathidae تعلق دارند. گروهی از دایناسورهای پرنده مانند با منقار بدون دندان، پاهای بلند و دم کوتاه. این فسیل ها و شواهد استنباط شده نشان می دهد که این دایناسورها مانند پرندگان امروزی دارای پرهای پیچیده بوده اند.
تنها گونه شناخته شده کاناگناتید که در این دوره زمانی و در همان منطقه یافت می شود، آنزو است که گاهی اوقات “مرغ جهنم” نامیده می شود. بدن آنزو پوشیده از پر بود، بال های قوی و منقاری بدون دندان داشت.
در «فسیلی که دانشمندان را برای سال‌ها اسرارآمیز کرد» درباره جهنم‌ها بیشتر بخوانید.
5858
