به گزارش خبرگزاری رابو و بر اساس گزارش Bedale، حدود یک سال پس از انهدام ناوگان جنگی آمریکا در پرل هاربر، ژاپن در نبرد Guadalcanal متحمل شکست سنگینی شد که در اوت 1942 آغاز شد و تا فوریه 1943 ادامه یافت. نبرد زمینی و دریایی باعث شد که ارتش آمریکا ژاپنی ها را از مکان های خود خارج کند. این کشور آسیایی در حال از دست دادن دارایی های ارزشمند خود در جنگ بود و البته آمریکایی ها همچنان بر شدت حملات خود افزودند. اما امپراتور هیروهیتو تا اوت 1945 تسلیم نشد. رهبران نظامی ژاپن ممکن است فکر می کردند که هنوز می توانند جدول را برگردانند و آمریکا را شکست دهند. آنچه ژاپن به آن نیاز داشت یک سلاح عظیم بود و مهندسان ژاپنی روی یک سلاح کار می کردند: ناکاجیما کیکا! اگرچه هواپیمای مرموز مورد بحث نتوانست ژاپن را نجات دهد، اما شکی نیست که این یک دستاورد مهم برای این کشور بود. اگر کیکا در زمان دیگری تولید می شد، می توانست تاثیر قابل توجهی در نتیجه جنگ داشته باشد. در این مقاله می خواهیم جنگنده مورد نظر را به طور کامل معرفی کنیم و تاثیر نهایی آن را بر تلاش های نظامی ژاپن بررسی کنیم.
طراحی بدنه ناکاجیما کیکا از جنگنده آلمانی Me 262 الهام گرفته شده بود. جنگنده ژاپنی طبیعتا شروع پروژه توسعه این جنگنده در سپتامبر 1944 با مشکلاتی مواجه شد. اولین مشکل این بود که جنگنده ها محصولات کاملاً جدیدی بودند و موتورهای آنها هنوز به خوبی شناخته نشده بودند.
ژاپن در صدد حل این مشکل با کمک متحدان آلمانی خود بود و به همین دلیل آلمانی ها قطعات موتور، اسناد و سایر مواد لازم را به ژاپن فرستادند تا بتوانند ناکاجیما کیکا را بسازند، اما آمریکایی ها زیردریایی حامل را غرق کردند. آن و ژاپنی ها نتوانستند مدارک و قطعات لازم را به دست آورند. در واقع تنها یک سند توانست به دست مهندسان این کشور برسد. با این حال، نیروی دریایی ژاپن توانست موتور جت Ne-20 را توسعه دهد. اگرچه این موتور در وضعیت آزمایشی قرار داشت، اما محصول فوق العاده ای بود و می توانست یک هواپیمای کوچک اما کارآمد را تامین کند.
از آنجایی که ناکاجیما کیکا در پایان جنگ جهانی دوم تولید شد، تخمین اثربخشی آن غیرممکن است. البته نگاهی به مشخصات این جنگنده نشان می دهد که ژاپنی ها سلاحی با پتانسیل چشمگیر ساخته اند. دو موتور Ne-20 روی این هواپیما نصب شد که طول آن تقریباً 8.2 و 9.7 متر و وزن آن 4080 کیلوگرم است. ابعاد جنگنده ژاپنی کوچکتر از Me 262 و وزن آن نیز کمتر بود. البته مسرشمیت می تواند به حداکثر سرعت 870 کیلومتر در ساعت برسد که یکی از تفاوت های اصلی این دو جنگنده است. در حالی که حداکثر سرعت ناکاجیما کیکا حدود 695 کیلومتر در ساعت بود و شعاع پرواز آن بسته به نوع سلاحی که حمل می کرد به حدود 280 کیلومتر می رسید. جنگنده مرموز ژاپنی با این مشخصات شاید برتری چندانی نسبت به نیروی هوایی آمریکا به خصوص پی-۵۱ موستانگ نداشته باشد، اما همچنان سلاح اصلی ژاپنی ها به حساب می آمد.
ناکاجیما کیکا ثابت کرد که همان نقاط ضعف مبارز مسرشمیت را دارد. هواپیمای آلمانی از کمبود مواد رنج می برد و موتور جت آن دارای ضعف هایی بود که در نهایت تنها 300 هواپیما در جنگ مورد استفاده قرار گرفت. با وجود برتری فنی، Me 262 در نهایت به جایی نرسید زیرا در تیررس دشمن گرفتار شد و قبل از رسیدن به حداکثر سرعت نابود شد. Nakajima Kika نه تنها مزیت سرعت بالای Me 262 را نداشت، بلکه حتی مرحله آزمایش اولیه را بدون مشکل پشت سر گذاشت. نمونه اولیه این جنگنده در آگوست 1945 به پرواز درآمد و پرواز مجدد آن به دلیل ناهماهنگی لغو شد. ژاپن چند روز پس از پرواز آزمایشی جنگنده خود تسلیم شد و نیروهای آمریکایی با پیشروی در خاک ژاپن، وارد کارخانه ناکاجیما شدند و جنگنده های نیمه ساخته و رها شده را مشاهده کردند. کیکا یک سلاح ابداعی بود و بال های مستقیم آن برای پنهان سازی بهتر جمع شده بود. این جنگنده همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا بتواند سلاح ها و بمب های مختلف را حمل کند. با پایان تسلیم ژاپن در جنگ جهانی دوم، توسعه این جنگنده مرموز قبل از عملیاتی شدن متوقف شد و کیکا برای همیشه فراموش شد.
227227
