دیده شدن کرکس مصری در آسمان خراسان

به گزارش وبسایت رابو، چندی پیش نوع دیگری از عقاب معروف به هما (عقاب ریشدار) در آسمان دریای خزر دیده شد. عقاب ها نقش حیاتی در اکوسیستم ها دارند.

الهمشری در الاخبار نوشت: با خوردن اجساد از شیوع بیماری ها جلوگیری می کنید و به پاکسازی محیط کمک می کنید. به همین دلیل، حفاظت از این پرندگان برای حفظ تعادل اکولوژیکی بسیار مهم است. 11 گونه از 16 گونه عقابی که در سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا یافت می شوند در معرض خطر انقراض هستند که از این تعداد 8 گونه در معرض انقراض و سه گونه در معرض انقراض طبقه بندی می شوند. کرکس معمولی، کرکس سیاه، کرکس کوچک و هما 4 گونه کرکس رایج در ایران هستند. دال پشت سفید و دهل هیمالیا از کرکس های کمیاب در ایران هستند.

درمان و رهاسازی کرکس مصری در نهبدان

اسدالله حاتمی مدیر کل حفاظت محیط زیست استان خراسان جنوبی: سازمان افتخاری محیط زیست یک پرنده آسیب دیده را به اداره حفاظت محیط زیست نهابندان تحویل داد. به گفته کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست، پرنده مورد نظر کرکس مصری است که برای اولین بار در شهرستان نهبندان مشاهده شد. کرکس مصری از گونه های در معرض خطر انقراض محسوب می شود و از خانواده پرندگانی است که زیستگاه آن از جنوب غربی اروپا و شمال آفریقا تا هندوستان نیز وجود دارد.

عقاب ها به دو گروه اصلی تقسیم می شوند: کرکس های دنیای قدیم و کرکس های دنیای جدید. این دو گروه متعلق به دو خانواده متفاوت هستند. اصطلاحات «دنیای قدیم» و «دنیای جدید» به تفاوت‌های جغرافیایی، تاریخی و مهم‌تر از همه به تفاوت‌های تکاملی و بیولوژیکی بین قاره‌های مختلف اشاره دارد.

دنیای قدیم: آفریقا، اروپا و آسیا

به مناطقی اشاره دارد که قبل از کشف قاره های آمریکا توسط اروپایی ها (قرن پانزدهم میلادی) شناخته شده بودند. کرکس های دنیای قدیم مانند کرکس مصری، کرکس لاشخور و هما متعلق به این مناطق هستند. کرکس های دنیای قدیم متعلق به خانواده Accipitridae هستند که شامل عقاب، شاهین و شاهین نیز می شود. آنها از دید بسیار قدرتمند خود برای یافتن اجساد استفاده می کنند. کرکس‌های دنیای قدیم معمولاً سر و گردن بدون پر دارند که به آنها کمک می‌کند با رعایت بهداشت بیشتر از لاشه تغذیه کنند. کرکس معمولی، کرکس سیاه، کرکس کوچک و هما 4 گونه کرکس رایج در ایران هستند. دال پشت سفید و دهل هیمالیا از کرکس های کمیاب در ایران هستند. 11 گونه از 16 گونه عقابی که در سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا یافت می شوند در معرض خطر انقراض هستند که از این تعداد 8 گونه در معرض انقراض و سه گونه در معرض انقراض طبقه بندی می شوند.

گونه های رایج کرکس های دنیای قدیم در ایران:

کرکس مصری (عقاب کوچک)

زیستگاه: شمال آفریقا، خاورمیانه و جنوب اروپا

عقاب مصری

دال سیاه (متفاوت از عقاب سیاه)

زیستگاه: اروپا و آسیا

د مشترک (عقاب).

زیستگاه در سراسر خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپا

L (عقاب) رایج است

کرکس ریشو (هوما)

زیستگاه: کوه های اروپا، آسیا و آفریقا

دنیای جدیددنیای جدید: آمریکای شمالی و جنوبی و برخی مناطق همجوار مانند دریای کارائیب

به مناطقی اطلاق می شود که اروپایی ها پس از کشف آمریکا توسط کریستف کلمب در سال 1492 میلادی، آن ها را می شناختند و مستعمره می کردند. کرکس های دنیای جدید مانند کرکس بوقلمون، کرکس نوک سیاه و کرکس گریفون. کرکس های دنیای جدید متعلق به زیرخانواده کرکس های دنیای جدید هستند که منحصراً کرکس های دنیای جدید را شامل می شود. آنها حس بویایی قوی دارند که به آنها کمک می کند اجساد مرده را پیدا کنند. کرکس های دنیای جدید ممکن است سوراخ های بینی بیضی شکل و باز داشته باشند و برخی سر و گردن پردار داشته باشند.

گونه های معروف:

صورت عقاب کالیفرنیا

عقاب شاه

صورت عقاب آند

عقاب سیاه

کرکس مولانا

اهمیت اکولوژیکی عقاب:

عقاب ها نقش حیاتی در اکوسیستم ها دارند. با خوردن اجساد از شیوع بیماری ها جلوگیری می کنند و به پاکسازی محیط کمک می کنند. به همین دلیل، حفاظت از این پرندگان برای حفظ تعادل اکولوژیکی بسیار مهم است.

عقاب جهان باستان در ایران

گونه ای که اخیراً در ایران مشاهده شده، کرکس مصری است که یکی از کرکس های دنیای قدیم است و معمولاً بومی مناطق کوهستانی، بیابانی و نیمه بیابانی شمال آفریقا، خاورمیانه و جنوب اروپا است.

طول بدن آن از 55 تا 70 سانتی متر و طول بال های آن حدود 1.5 تا 1.7 متر است. صورت کرکس مصری بدون پر و زرد رنگ است. این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا از عفونت‌های باکتریایی که ممکن است از طریق باقی مانده‌های غذا رخ می‌دهد، جلوگیری کنند. او زندگی می کند. کرکس مصری در درجه اول یک لاشخور است و از بقایای حیوانات مرده تغذیه می کند. این پرندگان علاوه بر اجساد، از تخم پرندگان دیگر، حشرات و حتی فضولات انسان نیز تغذیه می کنند. کرکس مصری به دلیل از بین رفتن زیستگاه، مسمومیت و شکار در وضعیت حفاظت شده قرار دارد. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) این گونه را در رده «آسیب پذیر» قرار داده است.

233217