زخم فضای مجازی به سنت «یلدا»/ روایت سیاحان اروپایی از ضیافت ایرانی ها چه بود؟

خبرگزاری رابو – سعیده اسعدیان: در 18 آذر 1401 در هفدهمین اجلاس کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو در پرونده ای مشترک بین ایران و افغانستان، «شب یلدا» به عنوان نوزدهمین اثر میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسید.

یلدا فرصت خوبی برای نشان دادن مهمان نوازی ایرانی است، خصلتی که هر گردشگری از آن به عنوان یکی از ویژگی های اساسی ایرانیان یاد می کند.

«یلدا» یکی از بی نظیرترین رویدادهای فرهنگ ایرانی است

به همین منظور در آستانه شب یلدا یازدهمین مراسم کاشنی با شعار مهمان نوازی برگزار شد. نشست مهمان نوازی ایرانی و فرهنگ غذا و نوشیدنی در خانه رایا برگزار شد.

در این دیدار امیدرضا کاظمی، استاد دانشگاه، مشاور و توسعه‌دهنده کسب‌وکار در صنعت مهمان‌نوازی، یلدا را یکی از بی‌نظیرترین رویدادهای فرهنگ ایرانی دانست و گفت: یلدا فرصتی است برای دوست داشتن و استقبال از رویداد مهمی که هر ساله آن را جشن می‌گیریم. ژنرال

وی میهمان نوازی را ارائه خدماتی فراتر از حد انتظار عنوان کرد و گفت: تفاوت فرهنگ ها در ایران باعث شد تا در هر استانی به دلیل حضور در میانه راه، به طبیعتی متمایز توجه کنیم به شهرهایی مانند بوشهر و سراف که در واقع دروازه هایی برای تبدیل شدن به…

ما نمی توانیم میهمان نوازی را در تمام دنیا یک نقطه ببینیم

کاظمی با بیان اینکه همیشه هدف ما موفقیت در آزمونی به نام مهمان نوازی است، گفت: نمی توان به میهمان نوازی در تمام دنیا به عنوان یک صنعت نگاه کرد و نگاه مدرن به آن است سبک غربی، و این روندی است که ما را نیز از دهه 1930 تحت تاثیر قرار داده است و ما از تله‌های صنعتی استفاده کردیم.

وی افزود: تهران، اصفهان، یزد و کمی شیراز تحت تاثیر این توسعه صنعتی مهمان نوازی قرار گرفتند و امروز اصفهان یا یزد پشت پنجره گردشگری پنهان شده است و یزد یزد خود را پشت صنعت گردشگری پنهان کرده است.

زخم فضای مجازی در سنت یلدا

این استاد دانشگاه ادامه داد: به یلدا از منظر مهمان نوازی صنعتی نگاه می کنیم یا سنتی؟ آیا آنچه در فضای مجازی می بینیم همان چیزی است که تجربه کرده ایم و لذت آن در ذهن ما می ماند و قابل نمایش است؟ چیزی که می بینیم شبیه یلدا یا کریسمس است؟ نوع نگاه ما تعیین کننده چگونگی تعریف و تداوم یلدا است.

وی گفت: در یلدا به دنبال فرصتی بودیم تا دور هم جمع شویم و داستان را به اشتراک بگذاریم تا یکی از سخت ترین ماه ها را در کنار هم بگذرانیم و با دلسوزی به تولد خورشید امیدوار باشیم و به همین دلیل یلدا عالی است. مناسبت.»

تاریخچه مهمان نوازی در ایران

در ادامه این نشست سمیرا محب علی مدیرمسئول مجله گیلگمش و مترجم با اشاره به تاریخچه میهمان نوازی در ایران گفت: با توجه به آنچه از تاریخچه مهمان نوازی و میهمان نوازی می گوییم قدمت آن به سال های قبل باز می گردد. قرن شانزدهم تا قرن بیستم که سیاحان و باستان شناسان ایرانی پا به ایران گذاشتند.

وی افزود: تمام اطلاعات مربوط به ضیافت ها و مهمانی های درباریان و پادشاهان به قرن هجدهم برمی گردد و پس از آن ضیافت های عمومی نیز در طول سال ذکر می شد، زیرا او تنها یک هفته در خانه می ماند و بقیه زمان را می گذراند. در مهمانی ها

محب علی ادامه داد: در مجالس ضیافت مهمتر بود و ناهار بهانه ای برای پذیرایی نبود و بیشتر ضیافت ها از ساعت 19 تا 21 بود. موضوعی که گردشگران بر آن تاکید دارند این است که نه تنها روند سفره آرایی مهم است، بلکه تهیه غذا نیز مهم است.

روایت گردشگران اروپایی از ضیافت ایرانیان چه بود؟

وی تصریح کرد: در این ضیافت ها با قالیچه های نفیس روی زمین می نشستند و روی آن لباس های سوزن دوزی و طلا دوزی پراکنده بود که مانند سفره بود و روی آن پارچه دیگری بود که همان بود. پارچه و سفره و سفره ها از چرم و پارچه و ورق گلدار بود.

محب علی با اشاره به اینکه در آن زمان آب میوه ها و نوشیدنی هایی مانند نوشیدنی پیشواز امروزی در کاسه های چینی با میوه های تازه فصل و آجیل سرو می شد، گفت: خدمه قبل از سرو غذا با عینک آفتابی و باسن وارد می شدند تا اگر میهمانانشان بودند قبل از غذا خوردن مشروبات الکلی می‌نوشیدند، به‌خاطر احترام به میز، دهانشان را می‌شستند.

وی ادامه داد: پیش غذاها شامل شیرینی، آجیل، میوه های فصل و نوشیدنی بود، سپس ظروف را که بیش از صد غذا گزارش شده بود، روی میز چیدند و جلوی هر کدام یک نان ساده و بزرگ گذاشتند. که بشقاب داشت سه چهارم غذاها برنج بود و 4 نوع ویولن سل، پلو، دمی و کیت تهیه شد.

این مترجم تاکید کرد: از آن زمان تزیین غذا برای ایرانیان اهمیت پیدا کرد و غذا با کشمش، خرما، پسته و زعفران تزیین شد و کره جزء لاینفک غذاهای ایرانی شد، به طوری که علاوه بر کره ای که هنگام طبخ غذا استفاده می شد، همچنین در کاسه های جداگانه روی میز کره ای موجود بود.

وی به روش غذا خوردن اشاره کرد و گفت: روش غذا خوردن با دست راست است و دست چپ زیر لباس پنهان می شود البته از ایران باستان قاشق نداریم آنها فقط برای پخت و پز استفاده می شدند. وقتی مدرنیته در ایران شکل بگیرد از قاشق و چنگال استفاده می شود.

محب علی تصریح کرد: پس از آماده شدن سفره از مهمانان با چای و قلیان و قهوه و شیرینی پذیرایی کردند.

انتهای پیام/