مستوره النصیری: این کار محمود احمدی نژاد بود که در خرداد 1383 در یک مصاحبه روزنامه ای که به نامزدهای نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران اختصاص داشت، برای اولین بار با آن لبخند معروف مقابل دوربین گفت: «مشکل مردم ماست. واقعاً موهای فرزندان ما چگونه است؟ وعده آزادی در پوشش اقدام احمدی نژاد بود که دو سال بعد از این سخنان، نیروی انتظامی در راستای مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، طرح ارتقای امنیت اجتماعی را به اجرا گذاشت. «گشت ارشاد».
مشکل هنوز با گذشت دو دهه از سخنان احمدی نژاد وجود دارد و اکنون بخش مهمی از سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم مربوط به زنان و البته پوشش زنان است. به غیر از نامزدهای پوششی، سعید جلیلی و مسعود بازیکیان نامزدهای دور اول انتخابات ریاست جمهوری در میزگردها، مناظره ها و میتینگ ها به مسائل زنان پرداختند.
سعید جلیلی جمعه شب; در اول تیر 1403 در مناظره سوم انتخابات 1403 با موضوع انسجام فرهنگی و اجتماعی به مدت 4 دقیقه در مورد زنان خانه دار، سرپرست خانوار، زنان بادیه نشین و کشاورزان شرکت کرد و در بخشی از سخنان خود گفت: همه خانوادههای ایرانی، حتی خانوادههایی که ادعا میکنند مذهبی نیستند، برای آنها حجاب برای حضور اجتماعی زنان و پوشش حضور اجتماعی زنان، حفظ و ارتقای حریم خانواده است.
مسعود مازیکیان هم در برنامه های مختلف به مسائل زنان اشاره کرد و این قسمت از صحبت هایش بیشترین بازدید و نقد را در مناظره سوم داشت: «این بچه ها را چه کسانی در خیابان تربیت کردند و بعد به خیابان می رویم و معامله می کنیم با همین بچه ها به گونه ای که مایه شرمساری و شرمساری است آموزش و پرورش و اگر مشکلی وجود دارد باید آن را در رفتار خود جستجو کنیم.»
این نظرات تنها شامل بخش کوچکی از سخنان این نامزدها در مورد مسائل زنان است و به همین دلیل برای تحقیق بیشتر در مورد موضوع حقوق زنان و نامزدهای انتخاباتی با دکتر سیمین کاظمی تماس بگیرید. دکترای جامعه شناسی و عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم شهید چیزشکی بهشتی ما رفتیم
او درباره دیدگاه سعید جلیلی درباره مسائل زنان میگوید: «دیدگاه سعید جلیلی نسبت به زنان دیدگاه جدیدی نیست، بلکه نگاه محافظهکاری رسمی است که با بستهای به ظاهر جدید و پوششی از حرفهای عجیب و غریب سعی در پوشش آن دارد. توصیف هایی مانند نقش شگفت انگیز و دنیای فرصت ها و رونق و … ارائه آن به رای دهندگان: «این نقش شگفت انگیز که رنگ و بوی حماسی دارد، برای زنان در دولت گالیلی، نقش خانگی زنان است.» مراقبت از فرزندان و همسر بودن.»
کاظمی ادامه می دهد: «او مرتباً غرب را محکوم می کند، دستاوردهای آن در زمینه برابری جنسیتی را تحریف می کند و مدعی است که غرب در مورد زنان به بن بست رسیده است لزوماً در خانواده تعریف نمی شوند.
آنها می خواهند زن در خانواده بماند
این پژوهشگر با تأکید بر اینکه حقوق زنان، حقوق زنان است و ربطی به خانواده ندارد، توضیح می دهد: «اما مشکل جلیلی و همفکرانش این است که اساساً نمی توانند زن را خارج از خانواده و مفهوم زن را به عنوان زن تعریف کنند. ” انسان های مستقلی که حق دارند و زائده یا انگل موجود دیگری نیستند، مردد هستند. آنها می خواهند که زن در خانواده بماند و فرزند خوبی تربیت کند تا حکومت در آرامش باشد و بار وظایفش سبک شود.»
کاظمی میگوید: «آقای جلیلی درباره لزوم توجه به بخشهایی از زنان که کمتر به چشم میآیند، مانند زنان روستایی و سرپرستان خانواده صحبت میکند و این تصور درستی است، اما مشخص نیست که چه چیزی به چشم میخورد. آیا این نقش پرافتخار برای آنها همان تاکید بر نقش مادر و همسر و آوردن آنها به خانه مشخص نیست، اما اگر چنین است، باید امیدوار باشیم که دولت او در این امر دخالت نکند؟ زندگی و کار این گروه های زنانه را رها کنید.»
اصلاح طلبان و دستاوردهای ناپایدار
این جامعه شناس ادامه می دهد: اساساً جریان اصلاح طلب و اعتدال گرا سهمی از قدرتی که در دهه های گذشته به دست آورده تا حد زیادی مدیون حمایت زنان به ویژه زنان متوسط شهری است و وضعیت در این مورد کمی متفاوت است. مسعود مززیان و روشنفکران همکارش. آنها به زنان قول هایی برای کاهش تبعیض جنسیتی دادند و زنان به این وعده ها اعتماد کردند و رای دادند.»
کاظمی خاطرنشان می کند: «اما واقعیت این است که محدودیت های قانونی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آنقدر گسترده است که هیچ تغییر قابل توجهی در وضعیت زنان ایجاد نشده است از مشکلات عدیده ای رنج می برند و عموماً به دلیل توجه رسانه ها به حجاب در حاشیه قرار می گیرند. حق پوشش حداقل خواسته زن است و همه مسائل زنان به آن خلاصه نمی شود.
وی با بیان اینکه طبق شنیده های پزشکان از رفتار خشونت آمیز گشت ارشاد با زنان انتقاد کرده است، اما دقیقاً مشخص نکرد که آیا مقابله با لباس زنانه با پلیس در دوران حضور خود و امثال او باقی می ماند یا خیر. . مدیریت منطقی یا نه؟ وی ادامه می دهد: «در بیانیه ای خطوط کلی دولت احتمالی پزشکان در قبال زنان ترسیم شد که در مقایسه با اندیشه و برنامه جلیلی مترقی است، اما مشخص است که سایه هایی از محدودیت ها در آن دیده می شود. وقتی میگوید از ظرفیتهای قانونی موجود برای حل مسائل زنان استفاده میکنم، محدودیتهایی که برای زنان اعمال میشود به اینجا مربوط میشود، یعنی زنان براساس تجربیات قبلی میدانند که وعدههای انتخاباتی ضمانت اجرایی ندارد و دیگر امکانپذیر نیست. از آنها راضی باشیم و به همین دلیل می بینیم که زنان شور و اشتیاق گذشته را برای شرکت در انتخابات ندارند.»
عدالت و برابری؟
کاظمی تأیید می کند: «نکته دیگری که در رابطه با زنان باید به آن اشاره شود این است که نامزدهای باقی مانده و بازماندگان رقابت در انتخابات ریاست جمهوری، همگی مسیر اقتصادی را برای جامعه ترسیم می کنند که کاهش دولت، حمایت از خصوصی سازی، مقررات زدایی است. محدودیت ها و غیره برنامه اقتصادی که در واقع اقتصاد بازار آزاد است، در تجربیات کشورهای دیگر عواقب جدی برای جامعه به ویژه برای زنان داشت.
او میگوید: «در اقتصاد بازار آزاد، خدمات اجتماعی و برنامههای حمایتی محدود است و چون زنان فقیر بیشتر به چنین خدمات و حمایتهایی نیاز دارند، پیش از سایر گروههای اجتماعی در چرخدندههای چنین نظام اقتصادی له میشوند از یک طرف در مورد اقتصاد بازار صحبت کنید و از طرف دیگر عدالت را بخواهید.
4747
khabaronline به نقل از رابو