تندروها مخالف توسعه بافت تاریخی شهرها /همه طرح های مسکن، به نفع ثروتمندها است / تهران تا ۶ میلیون نفر ظرفیت خالی مسکن دارد

گروه اندیشه: حوزه شهری ایران رشد و توسعه نامتوازنی را تجربه می‌کند، به عبارت دیگر، رشد ناحیه شهری با اهداف توسعه هماهنگی نداشته و اساساً این مفاهیم هنوز در دستور کار دولت‌ها قرار نگرفته است. به گزارش خبرگزاری اخبار زنده از این منظر، ساخت و ساز مسکن شهری، اغلب در تضاد با جغرافیا و جابجایی جمعیت، به گونه ای سازماندهی شده است که منجر به دگرگونی اساسی مسکن شهری شده است. این تحول بدین صورت است که حوزه مسکن شهری از نگاه مصرفی به مسکن به عنوان سرمایه و منبع درآمد تغییر ماهیت داده است. علاوه بر این، محدوده شهر شامل دو منطقه بسیار متمایز است. یکی پارچه بالی و دیگری پارچه تاریخی. بافت فرسوده شهر همواره در ابعاد مختلف پرهزینه بوده و مقاوم سازی بافت فرسوده هدف بسیار مهمی در توسعه شهری است. علاوه بر این، طبق اظهارات کارشناسان در جلسه، تمامی طرح های مسکن به نفع ثروتمندان و پنج طایفه برتر بوده است. در عین حال توجه به بافت تاریخی شهرها حائز اهمیت است. این بخش دارای پتانسیل و درآمد در حوزه گردشگری شهری است. در کشورهای توسعه‌یافته مانند ایتالیا و سایر کشورها، بافت تاریخی یکی از منابع و سرمایه‌های کشور برای ایجاد درآمد در تولید ناخالص داخلی محسوب می‌شود. GDP مخفف “GDP” و به معنای تولید ناخالص داخلی است. تولید ناخالص داخلی ارزش پولی همه کالاها و خدمات تولید و عرضه شده در یک دوره زمانی معین (معمولاً یک سال) در یک کشور را نشان می دهد. تولید ناخالص داخلیرایج ترین معیار برای ارزیابی فعالیت های اقتصادی یک کشور است. اما گویی بافت تاریخی با مسیرهایی که نگاه ایدئولوژیک افراطی کشور طی کرده است، قرار نیست مورد توجه قرار گیرد. نه تنها مکان دیدنی نیست، بلکه در برابر تخریب نیز آسیب پذیر است. با توجه به مطالب مطرح شده، نهمین نشست از سلسله جلسات «راه نشان» با موضوع «مسیر دولت چهاردهم در سیاست های شهرسازی و زیست پذیری شهرها» در تاریخ 12 تیر 1403 هجری شمسی با حضور برگزار شد. از موارد زیر: دکتر پیروز حناشی، عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه تهران، دکتر نعیمه رضایی، عضو هیئت علمی شهرسازی دانشگاه تهران، دکتر رضا خیرالدین، عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران دانشگاه علم و صنعت و دکتر صالح شکوهی از اعضای هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در خانه اندیشه و رزن. موضوعات این جلسه برای دولت توسعه دوست پزشکان (در صورت انتخاب مردم) را می توان یکی از مباحث تخصصی و اجرای مفاد آن در راستای توسعه بافت فرسوده و تاریخی شهرها و شهرستان ها دانست. افزایش گردشگری و درآمد آن

جهان در حال بازسازی بافت تاریخی است و ما در حال تخریب آن هستیم

یکی از اعضای هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران با اشاره به معضل احیای بافت فرسوده و موانع و مشکلات آن، خاطرنشان کرد: احیای بافت فرسوده موضوع بسیار مهمی است که هم تامین مسکن و هم رسیدگی به مشکل را در بر می گیرد. ” مثل زلزله. اما مشکلات متعددی باعث شد تا بازسازی بافت فرسوده به هدف خود نرسد. یکی بحث درباره مکانیسم های تحریک برای بازسازی بافت فرسوده است. متأسفانه اگر این سازوکارهای تشویقی به همین منوال ادامه پیدا کند، فاجعه به بار می‌آورد، زیرا زیرساخت‌های منطقه‌ای در کنار نوسازی مسکن توسعه نمی‌یابد. در طرح های تشویقی هیچ مانعی برای کاهش سهم سرانه شهروندان وجود ندارد. این موضوع منجر به کاهش کیفیت زندگی و زیست‌پذیری محله‌ها می‌شود.»

نعیما رضایی افزود: موضوع بعدی این است که تا چه زمانی بافت فرسوده به نوسازی ادامه می دهد؟ در دنیا به گونه ای عمل نمی کنند که دائماً در شهر کارگاه های ساختمانی تشکیل شود. از جایی به بعد وضعیت مسکن در شهر تثبیت شده و تازه دارند آن را مدرن می کنند.»

این استاد دانشگاه افزود: مشکل سوم، برنامه های دولت برای ساخت و ساز و تامین مسکن است، اما آنچه مهم است این است که آیا مشکل مردم ما کمبود مسکن است یا گرانی؟ این سیاست های انبوه سازی مسکن را در دسترس قرار داده است؟!

نعیمه رضایی سپس به بافت تاریخی در دل بافت شهری پرداخت و گفت: موضوع دیگر بافت تاریخی است. واضح است که دولت ما همیشه برخلاف آنچه دنیا انجام می دهد عمل می کند. دولت‌های جهان با استفاده از همه ظرفیت‌ها سعی در بهره‌برداری و توسعه میراث تاریخی خود و کسب درآمد پایدار از آن دارند. اگرچه بسیاری از کشورهای عربی خلیج فارس میراث ندارند، اما برای ایجاد این درآمد شروع به تولید میراث مصنوعی کرده اند. اما در دولت ما خیلی به این موضوع پرداخته نمی شود. برای کسانی که می خواستند بافت تاریخی را احیا کنند سیاست حمایتی در نظر گرفته نمی شد و گاهی از این راه مانع می شد. پارچه تاریخی با پارچه فرسوده متفاوت است. بافت تاریخی باید مورد حمایت و توسعه قرار گیرد.»

باید خانه مناسب برای خانواده فراهم شود نه خانه کوچک!

در این جلسه صالح شکوهی، عضو هیأت علمی گروه شهرسازی دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه دولت باید بستری را فراهم کند تا مسکن مناسب برای خانواده های ایرانی فراهم شود، به 9 مورد و 5 مورد اشاره کرد. در حوزه تولید مسکن جایز نیست» و گفت: دریافت مسکن مناسب حق همه خانواده های ایرانی است و دولت موظف است زمینه تامین این حق را برای عموم جامعه فراهم کند.

وی سپس به 9 موردی که رئیس جمهور آینده باید به آن توجه کند، اشاره کرد: 1- تکمیل طرح نهضت ملی مسکن، دولت باید خود را متعهد به اجرای این طرح بداند و خانواده هایی که هزینه دریافت مسکن را پرداخت کرده اند سکوی این طرح به منازل خود 2- استفاده از سامانه املاک و مستغلات این سامانه حاوی آمار دقیق وضعیت مسکن خواهد بود و با استفاده از این سامانه می توان مسائلی مانند مالیات بر خانه های خالی به ویژه سوء استفاده کنندگان از زمین را پیگیری کرد. بانک ها در دنیا که مسکن به سرمایه گذاری تبدیل نشود و انواع مالیات بر آن تحمیل کنند تجمل گرایی یا مالیات بر خانه های خالی و غیره. در قانون برنامه هفتم آمده است که تا 330 هزار هکتار می‌تواند به مساحت شهرها اضافه شود و این اتفاق می‌تواند منجر به بحث تمرکززدایی شود. و سیاستگذار، نه در نقش ساخت و ساز و نه حتی پیمانکاری، بلکه باید این اقدامات بر عهده مردم باشد. سهم شهروندان 7- سوق دادن مسئله مسکن به سمت صنعتی شدن، اما نه به معنایی که تورم آن مدنظر است. بلکه باید مردمی باشد و دولت نظارت کند تا حوادث ناشی از زلزله نیز کاهش یابد. 8- ایجاد درآمد پایدار برای شهرداری. تا زمانی که شهرداری ها درآمد ثابتی نداشته باشند با خرید و فروش تراکم و ساخت و ساز به دنبال کسب درآمد خواهند بود. 9- مسکن باید معیشت محور باشد. باید مکانی مسکونی ساخته شود که امکان کار و زندگی را برای ساکنین آن فراهم کند و این بر عهده وزارت راه و شهرسازی است.

وی سپس به 5 حوزه کاری که نباید انجام شود اشاره کرد و گفت: 1- افزایش سرمایه گذاری در شهرهای بزرگ مانند تهران و سرمایه گذاری در استان های محروم 2- تحویل مسکن مناسب و نه کوچک به خانواده های ایرانی 3- عدم فروش مسکن توسط متره و در قالب اوراق بورس این امر منجر به افزایش تورم مسکن و گران شدن آن می شود. حرکت به سمت تعمیم به جای تعمیم، کیفیت خانه ها و مسئولیت صاحب خانه را افزایش می دهد.

به نام پنج دکان پایین به نفع پنج دکان بالا

یکی از سخنرانان این نشست پیروز حناشی شهردار سابق تهران و عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه تهران بود. وی ابتدا با اشاره به “اندازه هزینه مسکن در بودجه خانواده” گفت: در شرایط فعلی مسکن تا 70 درصد بودجه خانواده را پر می کند و در شهر بزرگی مانند تهران این درصد به بیش از 100 می رسد. درصد.” یعنی فرد با تخصیص تمام درآمد خود توان تامین مسکن را ندارد. این دیگر فقط یک نگاه مصرف‌گرایانه به مسکن نیست، بلکه دیدگاهی که مسکن را یک کالای سرمایه‌ای می‌داند در جامعه جا افتاده است. با شکل گیری کلان شهرها با بیش از یک میلیون نفر، علاقه به مسکن در این شهرها بیشتر شده است.

وی افزود: موضوع مسکن دو گروه را مورد خطاب قرار می دهد: گروهی از افراد مانند خانه اولی ها و زوج های جوان نیاز جدی به آن دارند و گروهی دیگر به دنبال سرمایه گذاری و سود مسکن هستند. هر طرحی که برای تامین مسکن ارائه شود برای پنج دهک پایین بی فایده است، در حالی که ادعای آن برعکس این است که پنج گروه پایینی فاقد سرمایه هستند و توانایی بازپرداخت وام و اقساط مسکن را ندارند و تا زمانی که تورم کنترل نشود، وضعیت مسکن به همان شکلی باقی می ماند که تورم منجر به هدایت پول به سمت مسکن می شود: چنین اتفاقاتی در رابطه با قیمت مسکن رخ می دهد، بنابراین دولت باید ابتدا با موضوع تورم برخورد کرده و آن را کنترل کند.

این استاد دانشگاه افزود: زمانی که رئیس جمهور درک تخصصی از مشکل داشته باشد، می تواند راه حلی بسیار بهتر برای آن ارائه دهد و از طرح های غلط جلوگیری کند دیگر بخش خصوصی امکان حضور در حوزه مسکن را ندارد، زیرا بخش دولتی اجازه ظهور ندارد، زیرا می‌داند که اگر بخش خصوصی وجود داشته باشد، از رقابت منصرف می‌شود.

تمرکز باید از شهرهای بزرگ حذف شود

رضا خیرالدین، عضو هیئت علمی شهرسازی دانشگاه علم و صنعت، از دیگر سخنرانان این مراسم بود. وی با اشاره به مشکلات مدیریتی در حوزه تامین مسکن و سابقه صدور مسکن در شهر تهران، گفت: باید در مقابل اقدامات و تصمیمات متناقض اداری مسئولان ایستاد و اشتباهات گذشته را تکرار نکرد. پروانه ساختمانی به مساحت 378 میلیون مترمربع در بازه زمانی 1372 تا 1400 صادر شده است که بر اساس آمار، معنای این عدد این است که در این 28 سال ظرفیت مسکن 10.5 میلیون نفر ایجاد شده است. اما در این مدت تنها 4 میلیون نفر به جمعیت تهران اضافه شد. ارقام نشان می دهد که ظرفیت خالی 5-6 میلیون نفر وجود دارد. اما آیا در شهری مثل تهران امکان صدور مجدد پروانه ساخت مسکن وجود دارد؟ اما دولت‌ها عملاً بخش بزرگی از سرمایه‌گذاری را در پایتخت اختصاص دادند و سرمایه‌ای را که باید در سراسر کشور توزیع می‌شد در تهران متمرکز کردند و همین امر باعث افزایش جمعیت تهران و تمایل به مهاجرت به این شهر شد. . در مقطعی بودجه عمرانی کل کشور 17 هزار میلیارد بود، اما بودجه تنها یک پروژه در تهران به 15 هزار میلیارد رسید.

وی افزود: در خصوص مرمت و نوسازی بافت فرسوده باید یک نکته را مد نظر داشت و آن این است که مسئولان و دبیران اداره مسکن، دفتر مسکن خود را به مناطق مرغوب شهری منتقل نکنند و پس از آن فرض کنند. که آنها می خواهند این مکان را توسعه دهند.» این نوع کار باعث خالی شدن آن مراکز می شود و سرمایه گذاران تمایلی به سرمایه گذاری در آن مکان ها ندارند.»

بیشتر بخوانید:

منافع شخصی دلیل عدم رعایت قانون در شهرداری ها/ تداوم افت کیفیت زندگی در کلان شهرها و شهرها/ پیامدهای شوم عدم شرکت در انتخابات شوراها
راز شگفت انگیز محبوبیت این هنرمند در محله مولوی / آثار شجاعانه اما ساده / رمانی تلخ اما طنز از زندگی و رنج مردم جنوب تهران
پرونده جاسوسی مرحوم نوربخش/ حذف نیروهای با نگاه راهبردی در ایران/ نقش معاون اول احمدی نژاد در طرح پرونده نوربخش چیست؟
رفتار علی علیه السلام با زنان دشمن چگونه بود / شغل علی علیه السلام چگونه بود و چگونه پیروز شد؟
توانمندسازی زنان قربانی ساختارهای مردسالار/ فضای کار در ایران به شدت تبعیض آمیز جنسیتی است/ آنچه در سطح فردی زنان به آن نیاز داریم آگاهی جنسیتی است.
مرشدزاد: توسعه نامتوازن می تواند منجر به انقلاب شود/ قصد فقیرکردن طبقه متوسط ​​وجود دارد/ تخریب طبقه متوسط ​​کشور را تضعیف می کند

216216