غزل زیاری: اخیرا مقاله جدیدی در مورد کامل ترین دایناسور کشف شده در بریتانیا در 100 سال گذشته منتشر شد که استخوان شرمگاهی به اندازه یک بشقاب شام داشت.
در سال 2013، این نمونه با قدمتی حدود 125 میلیون سال توسط جمع کننده فسیلی نیک چیس در صخره های خلیج کامپتون در جزیره وایت پیدا شد.
جرمی لاکوود، دکتر بازنشسته و دانشجوی دکترا در دانشگاه پورتسموث، در حفاری این دایناسور شرکت داشت و سال ها 149 استخوان مختلف از این اسکلت را تجزیه و تحلیل کرد. او این اسکلت را متعلق به یک جنس و گونه جدید دایناسور تشخیص داد که به افتخار نیک چیس آن را Comptonatus Chasei نامید.
خود جرمی در این باره گفت: «نیک توانایی خارقالعادهای در یافتن استخوانهای دایناسور و جمعآوری فسیلها در هر روز در هر شرایط آب و هوایی و اهدای آنها به موزهها داشت، من امیدوار بودم که با بزرگتر شدن بتوانیم چنین نمونههایی را جمعآوری کنیم اینطور اتفاق می افتد که “علیرغم اکتشافات شگفت انگیز بسیاری که در طول سال ها انجام داده است، از جمله کشف کامل ترین جمجمه ایگوانودونی که تاکنون در بریتانیا پیدا شده است، این اولین دایناسور است که نام آقای چیس را یدک می کشد.”
ویژگی های منحصر به فرد این دایناسور
در ابتدا، زمانی که این فسیل دایناسور کشف شد، به نظر می رسید که نمونه ای از یک دایناسور معروف به نام Mantellisaurus باشد، اما مطالعات لاک وود نشان داده است که تنوع دایناسورها بسیار بیشتر از آن چیزی بوده که تصور می شد، و بنابراین، در واقع دومین جنس جدید است. دایناسور لاکوود شناسایی و توصیف شده است.
خود لاکوود این موضوع را توضیح داد: «من توانستم نشان دهم که این دایناسور ویژگیهای منحصربهفردی دارد، بهویژه در جمجمه، دندانها و سایر قسمتهای بدنش، بهعنوان مثال، فک پایین دارای لبه پایینی مستقیم است، در حالی که بیشتر ایگوانودنتیدها دارای یک لبه هستند آرواره منحنی رو به پایین این فسیل همچنین دارای لگن بسیار بزرگی به اندازه یک بشقاب شام بود که بسیار بزرگتر از سایر دایناسورهای مشابه است.
جرمی نمی داند چرا استخوان شرمگاهی این دایناسور تا این حد بزرگ بود: “ممکن است استخوان شرمگاهی بزرگی برای اتصالات عضلانی بوده باشد؛ این بدان معناست که ممکن است کمی متفاوت حرکت کرده باشد، یا این استخوان بزرگتر محتویات دستگاه گوارش را به طور موثرتری پشتیبانی می کند. یا حتی در نحوه تنفس آن نقش داشته است.» حیوان؛ با این حال، همه این نظریه ها حدس و گمان هستند.
جرمی این دایناسور را Comptontus نامگذاری کرد که در آن این فسیل یافت شد که به معنای صاعقه است.
بر اساس مقالات منتشر شده، این حیوان تقریباً به اندازه یک گاو کوهان دار بزرگ آمریکایی بوده است و شواهدی که از ردپای فسیلی آن به دست آمده نشان می دهد که احتمالاً گله های بزرگی از این دایناسورهای سنگین حدود 120 میلیون سال پیش در این منطقه وجود داشته اند.
دکتر سوزانا مدنیت، دانشمند محقق و دیرینه شناس در موزه تاریخ طبیعی و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “کمپتوناتوس یک نمونه استثنایی از دایناسور است: یکی از کامل ترین نمونه هایی که در یک قرن در بریتانیا یافت شده است.”
وی ادامه داد: شناسایی این دایناسور به عنوان یک گونه جدید، نتیجه تحقیقات دکتر جرمی لاک وود است.
این نمونه کوچکتر از بریستونوس و مسنتر از مانتلیساروس، سرعت سریع تکامل ایگوانودنتیدها را در این دوره زمانی نشان میدهد و به درک چگونگی بهبود اکوسیستمها پس از یک رویداد احتمالی انقراض در پایان ژوراسیک کمک میکند.
در طول قرن بیستم، چهار گونه جدید از دایناسورها در جزیره وایت شناسایی شد، اما در پنج سال گذشته، هشت گونه جدید در این منطقه پیدا و نامگذاری شده است.
جرمی ادامه داد: دیدن و آشنایی با این دایناسور به ما کمک می کند تا در مورد انواع دایناسورهایی که در دوره کرتاسه اولیه در انگلستان زندگی می کردند بیشتر بدانیم.
اکنون فسیل این دایناسور به مجموعه موزه جزیره دایناسور در جزیره وایت منتقل شده است. . ما می توانیم انتظار داشته باشیم که گونه های جدیدی از موجودات ماقبل تاریخ را از هسته صخره ها و موزه کشف کنیم.
کشف کامل ترین فسیل دایناسور بریتانیا در طول یک قرن نه تنها اهمیت دیرینه شناسی در این جزیره را برجسته می کند، بلکه اهمیت حفظ چشم انداز را برای نسل های آینده برای کشف و یادگیری از آن برجسته می کند.
منبع: Eurekalert
227227
khabaronline به نقل از رابو