به گزارش -، این بخشی از پیام علی عبدالعلی زاده رئیس ستاد انتخاباتی مسعود البدعیشیان است که پس از رد حکم ریاست جمهوری مسعود البدعیشیان منتشر شد: «من مثل یک کوچک هستم. سربازی برای ایفای نقش در انتخابات توسط برادر بزرگوارم جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان قبلاً دعوت شده بودم از همان روز اول گفتم که برای برگزاری انتخابات آمده ام و بعد از اتمام آن به روزمرگی خود برمی گردم. زندگی “پس از اجرای برنامه، پایان ماموریت خود را دیدم و به زندگی روزمره خود بازگشتم.”
به روایت عصر ایران، عبد علیزاده، اهل ارومیه، هم‌پزشک و دوست قدیمی است. زمانی که شهید مهدی باکری شهردار ارومیه بود، عبدالعلی زاده معاون وی بود و دو دوره نماینده مردم ارومیه در شورای اسلامی بود، سپس به مدت 5 سال استاندار آذربایجان شرقی شد. او در دوران استانداری آذربایجان شرقی آنقدر درخشید که مردم استان پس اندازهای خود را در اختیار استان قرار دادند تا در طرح های عمرانی استان خود مشارکت کنند و اکنون همه می دانند که توسعه معاصر استان تبریز و آذربایجان شرقی یک پیشرفت است. حاصل دوران و تقسیم آن قبل و بعد از عبدالعلیزاده است.
شهرت موفقیت او فراتر از آذربایجان بود و آقای محمد خاتمی که مدیریت توسعه محوری را فراهم کرد از وی دعوت کرد تا در دو دولت خود وزیر مسکن و شهرسازی شود. سیاست های زمین و مسکن او رشد قیمت ها را کند کرد و بسیاری از ایرانیان را بی خانمان کرد.
عبد علیزاده برای مدتی رئیس هیئت مدیره شستا و مشاور وزیر کشور شد و پس از آن از زندگی سیاسی کناره گرفت تا کاندیدای پزشکی شد. در اینجا او دوباره وارد چاله شد و ریاست ستاد انتخاباتی خود را با یک شرط برای پزشکیان پذیرفت: اگر پیروز شدید، نهاد حکومت ملی را بازگردانید.
این تنها شرط او بود و نه شرایطی مانند مقام و مقام.
علی عبدالعلی زاده که به واسطه دوستی دیرینه با رئیس جمهور و سوابق عالی اداری و نقش آفرینی در پیروزی وی توانسته بود فردای اجرای حکم رئیس جمهور یکی از سمت های معاونت یا وزیر را به عهده گیرد. او با نوشتن متنی ساده و صراحتاً فرمان داد و قدرتی را که در اختیارش بود برای بازگشت به زندگی عادی قبل از انتخابات به قول خودش رها کرد.
در سرزمینی که بسیاری از سیاستمداران بوی قدرت می دهند تا به سمت آن بشتابند و لقمه ای از آن بخورند و در کشوری که در اولین شنبه پس از انتخابات ریاست جمهوری، حتی از سردترین پنجره های ستاد پیروز، تشنه قدرت هستند. آنها برای به دست آوردن حکومت، برای به دست آوردن نام و معیشت هجوم می آورند، و مبارزان شنبه آنقدر برای سهمی از قدرت فشار می آورند که بوی پستوی سیاسی به عرصه عمومی می رسد قدرت و بازگشت به زندگی عادی که ارزشمند و ستودنی است; گفته می شود که روح صمیمانه باکری و خانواده باکری همچنان در میان تنی چند از سیاستمداران این کشور جاری است.
امیدوارم پزشکیان حداقل تدبیری بیندیشند تا از تجربیات انباشته این کارگردان موفق بهره ببرند و شرایطی را که عبدالعلی زاده برای او رقم زد را فراموش نکند!
29219
khabaronline به نقل از رابو
