به گزارش -، مکان های زیادی در دنیا به نام دروازه های جهنم وجود دارد. شاید به این دلیل که اعتقاد بر این بود که این مکان ها دریچه هایی برای ورود به جهان زیرین هستند یا به دلیل ویژگی های زمین شناسی عجیب، فعالیت های آتشفشانی و سایر ویژگی ها، این نام مستعار را به آنها داده اند.
دروازه پلوتو، ترکیه
دروازه معروف پلوتو در شهر پاموکاله در جنوب غربی ترکیه یکی از این مکان هاست. این سایت نمونه ای از یک مکان مذهبی است که به خدای پلوتون (هادس) اختصاص یافته است. نکاتی در مورد این سایت وجود دارد که در سال 2013 کشف و کاوش شد.
معبد پلوتون، شامل دروازهای دردار که به غار منتهی میشد، برای بازدیدکنندگان ممنوع بود و فقط کشیشان اجازه ورود به آن را داشتند. با این حال، مردم می توانند روی صندلی بنشینند و مراسمی را که توسط کشیشان اجرا می شود تماشا کنند. این مراسم با طلوع خورشید انجام شد. در بخشی از این مراسم تعدادی گاو به سمت غار می رفتند. آنها در حال مرگ بودند، اما کشیش ها آسیبی ندیدند و مردم نظاره گر بودند.
اکنون مشخص شده است که غار پر از گازهایی است که از طریق شکاف وارد فضا می شوند. تحقیقات نشان می دهد که این گاز دی اکسید کربن آتشفشانی (CO2) است. غلظت این گاز بسته به اینکه چقدر به ورودی غار نزدیک هستید متفاوت است، احتمالاً به همین دلیل است که گاوها در شرایط مرموز مرده اند در حالی که کشیش ها سالم مانده اند.
دروازه جهنم، کنیا
پارک ملی آتش جهنم در کنیا در شهرستان ناکورو بین دریاچه نایواشا و آتشفشان های لونگونوت و سوسوآ واقع شده است. کل پارک ملی به خاطر مناظر خیره کننده، حیات وحش متنوع و البته دروازه جهنم معروف است. در واقع دروازه جهنم دره جورووا نام دارد که از وسط پارک می گذرد.
این دره در نتیجه فرآیندهای آتشفشانی و فعالیت های یکنواخت طی میلیون ها سال شکل گرفته است. با گذشت زمان، فرسایش آبی نیز بر این دره تأثیر گذاشت. اگرچه مشخص نیست که چرا و چگونه آن را دروازه جهنم نامیده اند، اما به احتمال زیاد به دلیل فعالیت شدید زمین گرمایی در این منطقه، این نام را به آن داده اند. این تنگه همچنان حاوی آبفشان ها و چشمه های آب گرمی است که آب گرم آتشفشانی از آن جاری می شود. این آبگرم از یک کانال غول پیکر عبور می کند و گیاهانی را فراهم می کند که می توانند دمای بالا را تحمل کنند.
دروازه، ترکمنستان
این پورتال یک پورتال مدرن ساخته دست بشر به جهنم است. در سال 1971، شوروی در حال جستجوی میدانهای نفتی در صحرای کاراگوم در ترکمنستان بود. اگرچه او ابتدا فکر می کرد که با طلای مایع برخورد کرده است، اما در واقع با چیزی ناپایدار برخورد کرد. اتحاد جماهیر شوروی به جای اکتشاف برای نفت، با حجم عظیمی از گاز طبیعی مواجه شد.
ایستگاهی که برای استخراج نفت ساخته شده بود سرانجام فروریخت و دهانه غول پیکری به طول 70.1 متر و عمق 20.1 متر ایجاد کرد که به دهانه دروازه های جهنم معروف شد.
هنگامی که دهانه تشکیل شد، منجر به مشاهده دهانه های زیادی از طریق آن شد. بدتر از همه، همه دریچه ها متان ساطع می کنند که خطری برای حیات وحش و جوامع محلی است. از این رو در اقدامی نادرست برای نجات محیط زیست، تصمیم گرفته شد گاز را به امید سوختن سریع آن آتش بزنند. متأسفانه این اقدام مؤثر واقع نشد و آتش سوزی گسترده ای به وقوع پیوست که منجر به این شد که این مکان را دروازه جهنم نامیدند.
افسردگی پاتاگایکا، سیبری
آخرین دروازه جهنم دهانه باتاگایکا در شرق دور روسیه است. مانند دروازه جهنم در ترکمنستان، این دروازه در مقایسه با سایر دروازه های جهنم نسبتاً جدید است. در طول دهه 1960، دانشمندان برای اولین بار آنچه را که رکود بزرگ نامیدند، گزارش کردند، زمانی که جنگل زدایی شدید در جمهوری سخا روسیه باعث اختلال در یخبندان دائمی شد. آن مکان را ضعیف کرد و در نهایت فرو ریخت.
مردم محلی این منطقه را “دروازه جهان زیرین” می نامند و با دیدن عمق بسیار زیاد تا 100 متر و طول حدود 1 کیلومتر، مشخص می شود که چرا این نام را به خود گرفته است. Megaslump هر سال بزرگتر می شود. برخی از محققان حتی فکر می کنند ممکن است با سرعت 10 تا 30 متر در سال در حال گسترش باشد.
دلیل این گسترش تغییر اقلیم در منطقه است که منجر به تابستانهای گرمتر و زمستانهای کوتاهتر میشود. چنین شرایطی برای یخهای دائمی ناپایدار است، که با وجود اینکه زمین در کنار هم قرار میگیرد به آب شدن ادامه میدهد.
منبع: If Science
227323
khabaronline به نقل از رابو