امیر مسعود عابدین_ بوئینگ دو نمونه اولیه X-32A و X-32B را توسعه داد که سرعت، قابلیت تسلیحات و قابلیت برخاستن و فرود را نشان می داد. با این حال، تغییرات طراحی و نگرانی های مربوط به عملکرد مانع بازگشت لاکهید به رقابت با نمونه اولیه لاکهید X-35 شد.
علیرغم شکست، بوئینگ با آرامش این تصمیم را پذیرفت و بعداً درس های آموخته شده از پروژه را در پروژه های دیگری مانند F/A-18 E/F Super Hornet و خودروی جنگی بدون سرنشین X-45A به کار برد.
چرا بوئینگ X-32 به لاکهید F-35 تبدیل شد؟
سال ها پیش، بوئینگ X-32 و لاکهید مارتین X-35 برای حق تبدیل شدن به نسل بعدی جنگنده های ضربتی مشترک می جنگیدند. همانطور که تاریخ نشان می دهد، بوئینگ به لاکهید مارتین F-35 شکست خورد. با این حال، رقابت بین این دو هواپیما ممکن است منجر به بهبود طراحی و عملکرد F-35 Lighting II شود.
جنگنده بوئینگ دو مدل X-32A و X-32B داشت. هر دو بیش از 140 پرواز آزمایشی در سال های 2000 و 2001 انجام دادند. آنها سرعتی تا 1.6 ماخ، قابلیت سوخت گیری در حین پرواز و سلاح های پشت سر هم که می توانند شش موشک هوا به هوا را در خود جای دهند، نشان دادند. X-32 در ابتدا دارای یک بال دلتا بود، اما این طرح بعداً به طرح بال معمولی که برای F-32 نهایی برنامه ریزی شده بود، کاهش یافت.
X-32B در برخاستن کوتاه و فرود عمودی ماهر بود، در حالی که X-32A قادر به برخاستن و فرود معمولی بود که ویژگی های پرواز نزدیک به ناو را برای نیروی دریایی نشان می داد. نمونه های اولیه دارای ورودی های واحد برای بهبود سرعت خود هستند. این ورودی‌ها همچنین هوای بیشتری را به توربین می‌رسانند و در نتیجه مانورپذیری بهتری ایجاد می‌کنند. نمونه های اولیه X-32 به وزارت دفاع نشان داده است که مدل بوئینگ آماده تحویل است.
از سوی دیگر، پروژه لاکهید مارتین می تواند هم برخاست و فرود معمولی و هم تیک آف و فرود عمودی را انجام دهد. این یک نیاز مهم برای رقابت بین بوئینگ و لاکهید مارتین بود. بوئینگ قول داده است که F-32 نهایی قادر به انجام هر دوی این موارد خواهد بود، اما لاکهید مارتین X-35 این مزیت را دارد که در واقع قادر به بلند شدن و فرود دوگانه است.
وقتی صحبت از طراحی بال به میان می آید، بوئینگ دیر وارد بازی شد. در نهایت بوئینگ رقابت را باخت. به گفته مقامات دفاعی، X-32A و
منبع: com
322
khabaronline به نقل از رابو
