غزل زیاری: تحقیقات اخیر نشان می دهد که هپارین، ماده ارزان قیمتی که برای رقیق کردن خون استفاده می شود، می تواند به عنوان پادزهر برای زهر کبری عمل کند.
گرگ نیلی، استاد دانشگاه سیدنی، این موضوع را توضیح داد: «این کشف میتواند آسیب وحشتناک ناشی از نکروز (مرگ بافت بدن) را که در نتیجه نیش مار کبری رخ میدهد، به میزان قابلتوجهی کاهش دهد و حتی ممکن است پیشرفت بیماری را کاهش دهد. بیماری.” سم در بدن است و این باعث افزایش شانس زنده ماندن می شود.
محققان با استفاده از فناوری ویرایش ژن CRISPR به دنبال یافتن راه هایی برای غیرفعال کردن زهر کبری بودند و با استفاده از هپارین و داروهای مرتبط برای این منظور نشان دادند که به این ترتیب می توان روند نکروز ناشی از نیش کبری را متوقف کرد.
تیان دو، دانشجوی دکترا در دانشگاه سیدنی گفت: هپارین ارزان و به طور گسترده در دسترس است و یکی از داروهای ضروری در فهرست سازمان بهداشت جهانی است. اکنون، پس از آزمایشهای موفقیتآمیز انسانی، میتوان آن را به سرعت به عنوان دارویی ارزان، ایمن و مؤثر برای درمان نیش کبری مورد استفاده قرار داد.»
در همان زمان، محققان با استفاده از CRISPR ژنهای انسانی را جستجو کردند که زهر کبرا برای ایجاد نکروز و تخریب بافت اطراف محل گزش به آن نیاز دارد. از جمله مواردی که سم در بدن انسان هدف قرار می دهد، آنزیم های مورد نیاز برای تولید مولکول های اتصال هپارین و هپارین است.
هپارین در سطح سلول یافت می شود و هپارین در طی یک واکنش ایمنی آزاد می شود. ساختار مشابه آنها به این معنی است که سم می تواند به هر دو متصل شود. از این رو، با این نتیجه، دانشمندان دست به کار شدند تا پادزهری بسازند که بتواند فرآیند نکروز را در سلول های انسان و موش متوقف کند.
در حال حاضر، پادزهرهایی برای نیش کبرا استفاده می شود که بر اساس فناوری های قرن 19 تولید می شود. اما هپارینوئیدها در حال حاضر به عنوان ضد تجاوز عمل می کنند.
با پر کردن محل نیش با سولفات هپاران یا مولکولهای هپارینوئیدی مرتبط، پادزهر به سموم موجود در سم که باعث آسیب بافتی میشوند متصل میشود و آنها را خنثی میکند.
پروفسور نیکلاس کاسول، از دانشکده پزشکی گرمسیری لیورپول، گفت: «یافتههای ما هیجانانگیز هستند، زیرا پادزهرهای فعلی تا حد زیادی در برابر سم موضعی شدید که باعث تورم تدریجی دردناک، تاول و نکروز بافتی در اطراف محل نیش میشود، بیاثر هستند.» از دست دادن عملکرد اندام، قطع عضو و ناتوانی مادام العمر.
منبع: علم
54321
khabaronline به نقل از رابو